dostlukların son günü

köşklerde, konaklarda, samimiyetsiz yetişmiş, sevgi açı kemal'in bağlantılı öykülerinden oluşan kitap. bir insan o cümleleri hissetmeden yazamaz, kanaatimce.

dost sevgileri bencillikle suçlanan kemal'le çok özdeşleştirdim kendimi. derste, buhran anı sahnesi var kafamda hep böyle, dış sesler devam eder, kamera kahramanın etrafında dönmeye başlar, kahraman soğuk terler dökmektedir, arkadan öğretmenin sesi yükselir arada, düzensiz soluklar, yuvalarını zorlayan gözler. böyle bir buhran anında kitabın kapağını açıp "yarın olsun" başlığını görünce yalnız olmadığımı hissettim. güzel şeyler paylaştım selim ileri ile.

yarın olsun, yarın ağlayacağım, gelinlik kız, kırık minyatür, dostlukların son günü, kuşlar mı konar öyküleriyle daha yakın ilişkiler kurmuşum.