ölümü sevmedim hayatımı geri istiyorum

ilk hıçkırığım yankılanmış eski hastanenin doğum hanesinde. bir aşkın meyvesi olarak gelmişim dünyaya. iki kilo altı yüz gram ağırlığında ruhlu bir aşk meyvesi. adımı, hastanedeki hemşire koymuş: "..."
yüzlere bakmışım sonra. ilk emekleyişim de yüzsütü düşmüşüm. burnum kırılmış. ilk kelimem ekmek olmuş. sanki, insanlığın içindeki açlığı kanıtlamak istercesine.

ilkokulun ilk günü annemle beraber dinlemişim üç yıl sonra kendisine ilk şiirimi yazacağım sarı saçlı güzel kızı. serap öğretmeni. koşmuşum sonra. kaçtığını farzettiğim her şeyi yakalamak için. hayatı, aşkı, ilk orgazmımı, dostluğu...

sonra. geri dönüp baktığımda hepsini geçtiğimi görmüşüm. gerçek'ten gerçeğin dışı na bir yolculuk. ne kadar uzun bir mesafe. ne kadar uzun bir maraton...

şimdi. tüm duyularımı kaybetmişçesine boş gözlerle telefona bakıyorum. arayan birisi olur diye. arayan o birisi sen olursun diye. çünkü: ölümü sevmedim hayatımı geri istiyorum...