bu halimle sevemem seni

gün gelir insan hiç beklemdiği anda yüreğinin parçalandığını hissedir ve her bir parçanın ayrı yerlere dağıldığının farkına varır. elbette gün gelecek akan gözyaşları kurumasınıda bilecektir. belkide pişman olduğunun farkına varsan bile geri dönmek istemeyeceksin. gün gelecek hayatına ortak olmasını istediğini en son bıraktığın yerde kalabalığın içinde yalnız olduğunu bile bile dönüp arkana dahi bakmayacaksın. birden kendini hedefine ulaşmayı bekleyen düşman gibi hissedeceksin. duymak istemediğin sesler kulaklarına sert bir rüzgarın çarpması gibi acı verecek: bu halimle sevemem seni.