bugün

bisiklet denince akla gelenler

kız kulesine inen yokuştan aşağı yaptığım bir kaza gelir aklıma;

yokuş aşağı kaptırıp gitmek pek bir hoştu çocukken tehlikeliydi ama ara ara yapardık. bir gün gene arkadaşla iniyoruz tam elleri bıraktık aşağıdan arabanın biri tam gaz yokuşa girdi aramızda 25 metre ancak var o bize geliyor biz ona gidiyoruz. aha dedim taurus bu sefer öldün abi kurtuluş yok. tabi nasıl yaptıysak* bisikletleri profesyonel motorcu gibi devirip metrelerce sürüklenmiştik. eve demir ve et parçası olarak döndüğümde kapıdaki annemin tepkisi pek bir garipti;

+ oğlum hoşgeldin ???
- anne bisikletten düştüm canım çok acıyor ! ( ağlıyorum tabi )
+ geç içeri bi banyo yap sonra bisikleti aşağı indir.
- anne kolum kanıyor görmüyor musun ?!
+ oğlum alıştık artık normal şeyler bunlar.
- ??