tabloya bakıp bir şey anlamadığını söyleyememek

özellikle birileri tarafından zorla bir resim sergisine götürülen ve o sergide rezil olmak istemeyen bir insan için geçerli olan durumdur. zira etrafında;

-çok surrealist bir çalışma olmuş erkan bey
*evet gerçekten de ressam bu noktada insanın hayatın derinlikleri içerisinde gerçeklikten kopmanın ne denli bir çöküş içerisine girebileceğini çok net anlatmış
+ayrıca tablonun bütününde detaysal çalışma ile geçmiş bugun ve geleceğin içiçe girmiş kurgusal yapısının duygusal entegrasyona nasıl bir etkisinin olacağını bu kadar başarılı anlatılamazmış melisa hanım

şeklindeki açıklamalar ile ambale olan bünye, tablolara bakıp bakıp abuk subuk şekiller, ilkokul ikiye giden yeğeni cevahir'in yaptığı resimlerdekinden daha çok bir boya bulaşığı ve hiçbir şeye benzemeyen bir kaç şekilden oluşan bu zamazingolar hakkında bir yorum yapması için yüzüne bakan insan grubuna dönerek

-ben birsey anlayamıyorum, kusura bakmayın.

diyememektedir. bu noktada atıcılığın, kıvırıcılığın ve laf cambazlığının dibine vurmak gereklidir. zira zaten o yorumları yapanların çoğu da atmaktadır.