soz ver cocugumuzun oyuncak silahi olmasin

teoride doğru, pratikte asla yanlış olmayan ama hata payı içeren istek.

dünyanın hemen hemen her yerinde, erkekler koruyucu, kadınlar bakıcıdır. yani genel özelliklerle erkekler savaşçı, kadınlar fedakar yapıya sahiptir. bir çocuğu silahtan tamamen uzak tutmak yanlıştır, ama o çocuğu sadece silaha, şiddete özendirmek de yanlıştır.

mitto'nun küçükken annesiyle olan diyaloglarına bakıp fikir sahibi olalım.

mitto, küçük yaşlardan beri oyuncak sahibidir. ama hep oyuncaklarını bırakıp kalem, kağıda koşturur. inek midir nedir, üç yaşında söktü okuma-yazmayı. oyuncakların içinde ise en sevdikleri, telefonu, sallanan atı, ışıklı silahı..vs. vardır. en çok da telefonu sever. mühendis olacak abisi. * * ama komşunun çocuğu silahıyla artistlik taslar. mitto da, evde ışıklı silahla antrenman yapar.

mitto : daan, daan !
annesi : aah, öldüm ben ! sen şimdi annesiz kaldın, ne yapacaksın ?
mitto : çok üzülürüm, ağlarım. ( anneye sarılır. )
annesi : ya, işte öyle silahla falan oynama.
mitto : ama asker abiler, polis amca ?
annesi : onlar büyük. kötü adamları yakalıyorlar onunla.

mitto baktı, babası da silah falan taşımıyor ama dağ gibi, hep özendiği büyük adam. bunun üzerine mitto, büyüyünceye kadar silaha falan tövbe etti. arada power rangers oynadı ama silaha falan özenmedi yani. ışıklı silah da kendi kendine çürüdü, atıldı.

sosyal mesaj, şimdilik bu kadar. sıla konusuna gelirsek, çocuk büyüyünce aşiretin ağası olacak. boran'ın babası ise torununa ağalığı öğretmek, çocuğu kendine güvenen, aslan gibi bir adam, daha doğrusu aslan gibi bir ağa yapmak için sürekli oyuncak silah alacak. işte silah alma stratejisi orada başlıyor.

yani aile ortamı nasılsa çocuk da öyle büyür. * * *