bugün

muhabbet kuşunun ölmesi

cocukken kendi oldurdugumu dusundugum kustur. bizdeki yabani oldugu icin kendini sevdirmiyor diye her sabah kafesine elime sokar kus bir o yana bir bu yana cirpinirken kanadindan tutup cekerdim. Garibin tuylerini azaltiyordum her gecen gun. Bir sabah yine ayni dusunceyle kalktigimda olu bulmustum. Sonradan aglamalar, zirlamalar. Bir yere mezar yaptik babamla. Sonrasinda vicdan azabindan sanirim uzun bir sure mezarini ziyaret edip cicek koyuyordum uzerine. Ey kusum, ruhun sad olsun.