det sjunde inseglet

bu filmden sonra-bilhassa cannes film festivali özel jüri ödülünün kazanılmasıyla birlikte- ingmar bergman tanınmaya başlamıştır.(bunda smiles of summerset'in de etkisi vardır). bunların yanında, varoluşsal etkilerin ağır bastığı hissedilecektir,(bilhassa kierkegaard etkisi). tarhi açıdan bakıldığında, açık yanlışlar ise göze çarpar, özellikle veba ve günahlarından dolayı kendilerini kırbaçlayan keşiş ve meczuplar sürüsü hiç yoktur, haçlı seferlerinin hepsinin kutsal topraklara yapıldığı belirtilmiştir(oysa bu da yanlış bir bilgidir). aslına bakılırsa, 1950'lerde(ikinci dünya savaşı sonrası ve sartre yüzyılının etkileri ile) bergman bu gerçeklikleri o yıllara doğru götürmüştür.

bunların yanında, ölüm ile santranç oynama fikri de Täby kyrka tarafından 1400'lerin ikinci yarısında yapılmıştır(kilise kabartmacısıdır) bu da az çok akla tarkovski'nin ''andrei rublev''i getirmektedir.

filmde göze batan oyuncular ise azımsanmayacak kadar fazladır, bilhassa max von sudov(bergman'ın kült oyuncusudur-''hour of the wolf'', ''through glass darkly'', çok fazla olmasa da ''persona'', ''passion of anna''), bibi andersonn(persona, wild strawberries, seventh seal vs) ve günnar byörnstrand(''through glass darkly''(harriet anderson'un babası), ''smiles of summernight, vs gibi)

film derin sorgulamalar eşliğinde devam eden bir niteliğe haizdir. karakterler ölüm gerçeğinden ziyade ölüm korkusunu aşmışlardır. bunlarla birlikte sorgulamaların niteliği açısından zamana göre; fazla cesaretlidir bergman.