bugün

fear of the dark

best of the beast'in 3. şarkısı fear of the dark için söylenecek çok da fazla bir şey yok açıkçası. biraz bilgi vermek gerekirse steve harris çocukluğunda yaşadığı bir fobiyi en açık dille burada yazdığını söylemiş; fear of the dark karanlık korkusunun en yalın anlatıldığı şarkıdır. bir iron maiden efsanesidir ama -fear of the dark maiden'cısı kişilerden muzdarip maiden hayranları bana katılacaktır- iron maiden fear of the dark'tan çok daha fazlasıdır, bunu da belirtelim.

disclaimer: bu çeviriler, kafiye amacı güdülerek, birebir çeviri yapmak amacıyla yapılmış çeviriler değil; tamamen şarkının derinindeki anlamları yakalayabilmek adına, düz yazı amaçlanarak yapılmış çevirilerdir. şarkı yapısına göre bazılarında kafiyelere rastlanabilir. katkıda bulunmak, yanlış olabilecek bir yeri işaret edecek yazarların eleştirileri, daha doğrusu iyi/kötü tüm eleştiriler kabuldür.

***

ben yalnız yürüyen bir adamım
ve geceleri karanlık bir yoldan geçerken,
veya bir parkta öylesine gezinirken;
ışık değişmeye başlarken,
bazen garip hissederim kendimi hava karardığında,
biraz gergin.

karanlık korkusu, karanlık korkusu bu
yakınlarda hep bir şeyin olduğu korkusu.
karanlık korkusu, karanlık korkusu bu,
orada hep birilerinin olduğu korkusu bu.

hiç parmakların duvarı yoklarken,
boynundaki tüyler diken diken halde
ışığı aradığın oldu mu?
hiç odanın köşesine bakmaya korktuğun oldu mu,
hissettin mi bir şeyin seni izlediğini?

karanlık korkusu, karanlık korkusu bu
yakınlarda hep bir şeyin olduğu korkusu.
karanlık korkusu, karanlık korkusu bu,
orada hep birilerinin olduğu korkusu bu.

hiç bir gece yalnızken,
arkanda ayak sesleri duyduğun
ve döndüğünde kimseyi göremediğin oldu mu?
ve gittikçe hızlanırken
orada birileri olduğundan emin olduğun için,
bakmaya korktuğun oldu mu?

karanlık korkusu, karanlık korkusu bu
yakınlarda hep bir şeyin olduğu korkusu.
karanlık korkusu, karanlık korkusu bu,
orada hep birilerinin olduğu korkusu bu.

bir gece önce korku filmleri izlerken,
cadıları ve batıl inançları tartışırken,
kurcalıyor bilinmeyenler zihnini.
belki de zihninin oyunu bu ama,
hissediyorsun, birden gözlerin takılıyor;
arkanda dans eden o gölgelere.

karanlık korkusu, karanlık korkusu bu
yakınlarda hep bir şeyin olduğu korkusu.
karanlık korkusu, karanlık korkusu bu,
orada hep birilerinin olduğu korkusu bu.

karanlık bir yolda yürürken,
yalnız başına yürüyen bir adamım ben.