can i play with madness

iron maiden'ın seventh son of a seventh son albümünden, best of the beast'in 16 şarkılık versiyonunun ikinci şarkısı. bu şarkıyı yorumlamak için seventh son of a seventh son albümünün konseptine aşina olmak gerek; ama aşina olmayanlar için söyleyelim: tüm albüm gibi, bu şarkı da "geleceği görme" fikriyle yazılmış. genç adam, yaşlı kahine kafasında dönüp duran bu çılgınlıkla ne yapacağı konusunda bir fikir almak amacıyla danışıyor; fakat cevap istediği gibi olmayınca, sinirleniyor ve kahin kehanetine devam ediyor: bu kehanet çok da parlak değil açıkçası..

disclaimer: bu çeviriler, kafiye amacı güdülerek, birebir çeviri yapmak amacıyla yapılmış çeviriler değil; tamamen şarkının derinindeki anlamları yakalayabilmek adına, düz yazı amaçlanarak yapılmış çevirilerdir. şarkı yapısına göre bazılarında kafiyelere rastlanabilir. katkıda bulunmak, yanlış olabilecek bir yeri işaret edecek yazarların eleştirileri, daha doğrusu iyi/kötü tüm eleştiriler kabuldür.

***

"merak hissi uyandır bende" dedim,
"özgür olup olmadığıma dair."
"merak hissi uyandır bende,
kendim olabileceğimi bilebilmeye dair."

"başımı dik tutma gücü ver bana ki
yüzlerine tükürebileyim", dedim.
"bu kapıyı açmak için anahtara gerek yok,
yıkıp geçeceğim duvarları,
kaçacağım bu iğrenç yerden!"

"nasıl düşünebilirim bu çılgınlıkla?"
kahin kristal küreye bakmaya devam etti.
"nasıl düşünebilirim bu çılgınlıkla?"
bir tek imge bile yoktu orada halbuki.
"nasıl düşünebilirim bu çılgınlıkla?"
kahin baktı bana baktı ve güldü,
"nasıl düşünebilirim bu çılgınlıkla?"
"o kadar körsün ki, göremiyorsun" dedi.

bağırdım yaşlı adama avazım çıktığınca,
"yalan söylemiyorum, bunu biliyorsun" dedim,
"bu ufak oyunun hesabını vereceksin" dedim
"ya bu dünyada, ya da diğerinde".
dondurucu bir bakışla gözlerini dikti bana,
gözlerinde cehennem ateşleri başladı yanmaya,
"gerçeği bilmek ister misin evlat?" diye sordu,
"sana gerçeği söyleyeyim,
ruhlarınız ateşten bir denizde yanacak!"

"nasıl düşünebilirim bu çılgınlıkla?"
kahin kristal küreye bakmaya devam etti.
"nasıl düşünebilirim bu çılgınlıkla?"
bir tek imge bile yoktu orada halbuki.
"nasıl düşünebilirim bu çılgınlıkla?"
kahin baktı bana baktı ve güldü,
"nasıl düşünebilirim bu çılgınlıkla?"
"o kadar körsün ki, göremiyorsun" dedi.