sevgililer gunu nde 00 00 da pusuya yatmak

bundan onceki entrymin uzerinden tam 1 yil gecmis. yazik ki pusuya 15:00 da yattik bu sene. kaderin oyunu fena vurdu yine yuzume beklenmedik bir zamanda habersizce. zor olan sevgilim demek isterken happy Valentine yi duymak zorunda kalmak tanimadigin insanlardan.

bir sene ne degistirdi diye baktim maziye lakin ayni ben hic degismemisim, gecen 1 yilin birtanecik izi bile yok gorunuste. o zaman aci cekerken simdi ozluyorum, gelecege siyah camli tarihi gozlukle bakarken simdi bekleyecegim diyorum.

demek ki hayat o andan ibaret degil: ne gecmiste takilip kalacaksin ne de gelecek kaygisinin tum yukunu omuzlarinda hissederek, ne de simdiki ani yasayarak. sevgi matematik gibi, uclarda gezinmektense ortalamasini alacaksin. cozemeyince takilip kalmayacaksin. zaman akiyor sinav bitecek ve sen basarili olmak zorundasin.

yine pusuya yattim fakat kader elvermedi bu sene. sair dogruyu bilemedi yine...