babaya yazılan şiirler

hayat seni hep tongaya düşürüyorsa,
tek başına mücadele edeceksin deniyorsa
sıvazlanmıyorsa başın başarılarının ardından
baba yokluğu vurmuştur son demini o an...

akşamları çalan kapıdan yorgun bir surat girmiyorsa içeri,
gelen adamın elinde sana uzanan bir çikolata yoksa şayet
''ne zaman gelirsin eve, gelirken bana bunu al'' diyecek kimsen yoksa
babasızlık tokatı vurmuştur yüzüne elbet...

ben evleneceğim adamı buldum,
sana benziyor, seni andırıyor
onun da gözleri siyah!
mesela o da senin mesleğinde diyemiyorsan;
eğer bugün iş için mülakatını kazanıp
akşam başarını tebrik edecek bir yürek yoksa
bunları ona anlatmak yerine yazıyorsan
babasızlık özlemi yakmıştır canını...

uyuduğunda rüyanda o adamı gördüğünü hatırlıyorsan
içini ağlamaklı bir burukluk kapladıysa
duayla karışık sitemliysen yalnızlığa
ve aniden kendini bir mezarın başında bulduysan
ölmüştür baban!

rüyalar başka bir tatlıysa
dua edip salt onu görmek için yumuyorsan gözlerini
uyanmamak için sarıldıysan yastığa yorgana
hatırlatıyordur kendini baban...

eşini benzerini bulamıyorsan yeryüzünde
yaptığın her iyilikte hissettiriyorsa kendini sana
onun hatrına dahi koşuyorsan yarınlara
melektir baban...