kicindan igne olmak

en sevmediğim hadise.. lan yaş geldi 22 ye, insan hala korkar mı iğneden? korkar işte.. yani hastalıktan geberecek vaziyette olsam dahi, en ağır antibiyotiğe evet ama iğne bozuyor beni.. vallaha bak. televizyonda bile bakamıyorum yahu..

gelgelelim ne zaman hastaneye adım atsam, bilimum rahatsızlıktan dolayı, sanki çok severmişim gibi, bilirlermiş gibi sanki, iğneyi dayayıveriyorlar. yok küçükken annemle anlaşma yapmıştık, doktor iğne vuracak olsa, bizim oğlanın alerjesi var iğneye, siz şurup murup verin derdi ama.. e artık kaldık bi başımıza anne yok yanımızda. koca adam doktora yalan da söyleyemiyorum.. harbi çok fena bi mevzu ya.. en son dün gittim acile, grip falan da değilim hani, bacağım ağrıyor sadece.. bizim özgürle anlaştık, o söyleyecek arkadaşın alerjisi var diye. ama sağolsun doktor bakıp, hımm şimdilik bir iğne yapalım deyince sustu kaldı. iğneyi yiyen yine biz olduk. allah kahretsin.. bu kadar..