hayatta ne istedigini bilmemek

yasanabilecek en kötü duygudur.

belirli bir yasi gecmissindir. okullardan mezun olmussundur. degisik islerde calismissindir. belki yükselmissindir, belki de atilmissindir. iliskiler yasamissindir, genelde kötü sonlanmis. mutlu olmussundur, müjdeler almissindir, zevkler tatmissindir. üzülmüssündür, kayiplarin olmustur. sevdiklerin hayatindan cikmistir belki. ya da kötü seyler gelmistir basina, kimsenin basina gelmesini istemeyecegin türden. gezip görmüssündür degisik yerleri, belki yurtdisini. simdiye kadarki hayatinda bayagi tecrübe edinmissindir. ama bir seyler eksiktir. öyle bir an gelir ki, hissediverirsin eksikligini. yüreginde hissedersin önce.. sonra dank ediverir, aklina yerlesir ne hissettigin. bu his öyle bir seydir ki, kolay kolay gecmez. belki bir an icin unutulabilir, ya da dostlarindan, ailenden gördügün ilgi sayesinde ikinci plana atilabilir. ama orada durmaktadir. bilincalti denen sey burada devreye girer. gecenin bir vakti, uykusuzlugun dibine vurmussundur, günlük yaptigin isler artik yavan gelmeye baslar sana.. anlamsiz.. ben ne yapiyorum? neden yapiyorum? ve en önemlisi; ne istiyorum? sonu gelmeyen bir hikayedir bu. kahramani da sen. hikayenin bu kismi hayatinin geri kalanina yön verir. iki yoldan birini secmen istenir senden. sen ise hic bu kadar kararsiz olmamissindir..