mevlid kandili

altına kaşe basar gibi ad soyad eklediğimiz, kimbilir nereden aşırma kafiyeli sözler içeren şablon mesajları eşimize dostumuza gönderdiğimiz ve bu gece tüm günahlarım affolacak, peygamber efendimizin şefahatine mazhar olurum elbet çıkarcı düşüncesiyle sadece cumaları ve kandillerde huzuruna çıkmayı akıl edebildiğimiz yaradanımızın huzuruna çıkmayı akıl edebildiğimiz, aslında çok büyük anlamları olan ama çoğumuzun aslolan anlamlarını ıskaladığımız büyük gece.
camileri, hatırlamaya uğraştıkları sureleri telafuzla uğraşan, bir sonraki rekatta ne yapacağını ya hatırlamaya çalışan ya da yanındakine, önündekine bakarak taklit etmeye çalışan, aklında allah, peygamber ve din sevgisinden gayrı binbir türlü tilki dolanan yüzbinlerce samimiyetsiz müslümanım diyenin dolduracağı gece.
toplumsal afyonumuz din değil bizim.
birbirimiziz.
birbirimizi kandırmaya, uyutmaya, aldatmaya yorduğumuz aklımızı gönlümüzü, aslımızı aramaya yorsak, zaten başkalarının ne yaptığı ya da ne yapmadığı ile değil, kendimizin neyi ne için ve ne niyetle yaptığıyla meşgu eder, önce kayıp aslımızı bulurduk.
dinime söven müslüman olsa diye bir söz vardır ya hani, işte bu gecelerde birbirimize sövdüğümüz, birbirimizi yargıladığımız için bu söz daha da bir anlam kazanıyor ve tam kullanım yerini buluyor.
dinime söven müslüman olsa sözünü atalarımızın böyle gecelerde icat ettiğini düşünürüm hep.
birbirimizin inançlarını en çok birbirimize yakınlaşmamız, saygılı olmamız gereken gün ve gecelerde sorgulamıyor muyuz?
cumadan dönerken, cumaya gitmemiş komşusuna kin dolu bakışlar tan biz değil miyiz?
ya da cuma namazı kılan insanlara, camilerden yükselen sala seslerine burun kıvırarak, küçümseyerek bakan.
inançsızı anlarım da, inançlı insanların yaradanına, peygamberine yüzünü döndüğünü iddia ettiği bu gün ve gecelerde yaradanının ve peygamberinin hoşgörüsüne, affediciliğine, şafkatine sahip olamamasını anlayamam.
inançlı insan, inancını samimiyetle yaradanı için yaşayan insandır.
inançlı insan, inançları üstünden, inançsız insanlara hakaret etmez, onlarla iyi insan, kötü insan kavgasına tutuşmaz.,
inançlı insanların samimiyetle ve iç huzuruyla, gönülleri gül dalları ile bezenmiş, zihinlerinden başka zihinlere gül derdiği gecedir mevlit kandili.
peygamberimizin, yaradanımızın uzattığı gül tohumunu yeryüzüne bedeniyle serptiği gecede ne olur birbirimize hakaret etmeyelim, birbirimizden uzaklaşmayalım.
aksine, bir gül bahçesi gibi gülücükler açan yüzümüz ve gönlümüzle, birbirimize el uzatalım, gönül uzatalım, barış dolu zihinlerimizi uzatalım.