bugün

şimdi kim ne yapmak istiyor. Ben şimdi Bodrum Doria Beach de olmak isterdim.
Aslında uzun zamandır şimdi yapılmak istenenlerin yapmayı isteme kısmında kalıyorum, çok hevesle başlasamda güne bir şekilde bu hayatın kendi dişlileri arasında piç olup gidiyor tam olarak şimdi bir barda sarhoş olmayı istiyorken ya da yarın sabah tanımadığım birine anlamsız bir iyilik yapmak istiyorken tam da şimdi yapılmak istenen eylemi hep o anda yok oluyor yerine sıradan ve klişeyle kopyalanmış bir gün kalıyor her gece tamda şimdi yapmak istediğim şey o her neyse yerine bir boş vermişlik hissine bırakıyor. Boş veriyorum tam da şimdi Boş verdim yine.
Uyumak. Seçim günü uyandırın.
Gidip sarılmak ve güzel şeyler söylemek.
hayalini kurmak, sessizlik içerisinde onu düşünmek. zamanını beklemek, cezayı çekerek hamlıktan pişmişliğe yolculuk etmek. teslim olmak, kendini ona teslim etmek. değersizleştirilmek. hiç bir şeye dönüşüp her şeyin olmasını istemek.
Yataktan çıkmayıp akşama kadar ağlayarak nutella kaşıklamak...

malum, Eylül geldi. Yağmurlar da başlar. Bilirsiniz biz Tumblr'cıların mübarek ayıdır bu, yapmamız gereken birtakım ritüellerimiz var. Nutella, depresyon hırkası, yağmur, kedi, hüzünçlü müzikler, kareli battaniye...