bugün

Çocuğuna kitap sevgisi aşılamak isteyen babadır. Çok iyi yapar.
çocuğum olmadığı için gerçekleştiremediğim eylem. şimdilik kardeşlerime okuyorum, çocuğum olduğu zaman ona da okurum.
Günümüzde telefondan başını kaldırıp evladı ile vakit geçirmeyi tercih eden babadır.
Geçmişe gidecek olursak;
canım babamdır. işten yorgun geldiği halde bizi görünce yorgunluğunu unutup, uyku vaktinde yatağımda benimle yatıp kitap okurdu bana. Karakterlerin herbirinde, farklı ses tonuyla okuyup eğlendirirdi beni. Kolay kolay uykuya dalmazdım bu yüzden. Kollarının arasında, Göbeğine sarılır öyle dinlerdim onu. Okumayı bilmediğim halde o okurken kitaptan takip ederdim. Acaba nereyi okuyor diye harflere dikkAtli bakar, satırlar arasında gözlerim dolanırdı.
Bu yüzden olsa gerek, ilerde çocuğumun babasının da böyle olmasını isterim. Eşim o an gözümde devleşir. Ve bence Bir kadının hayatında göreceği en güzel tablolardan biri.
"benden adam olmaz belki ama, baba olur." demişti.
böyle bir tabloyu anne olarak izlemek için neler vermezdim...
neden bu kadar abartıldı anlamadım ben her gün okuyorum ve birlikte uykuya dalıyoruz.
Bendim bu.
Oğluma ve kızıma her gece ya kitap okudum, ya da hayali hikayeler anlattım. Ta ki iki yıl öncesine kadar. Boşandım. istemeye istemeye.
Şimdi onlar anneleri ile yaşıyorlar. Ben yatarken kitap okumuyorum.
istediğim eş adayı.