bugün

istanbulda yaşayıp mutlu olan varmı acaba.
Biraz. Yine de kısa zamanda terk edeceğim buraları.
Hayır.

Yakinda terk-i diyar eyleyeceğim buralari.
Beni tek mutlu eden şehir, güzeller güzeli antalya'ya yerleşecegim.
ben köyde yaşıyom ama şehre bağlıyızya o sayılıyor mu.
Neyi duymak istediysen onu duydun neyi hissetmek istediysen onu hissettin ama tabi ki cevre insani insan cevreyi etkiler fizik tezini unutmayalim.
doğrusunu söylemek gerekirse büyük şehir, büyük problem ile doğru orantılı. burada dertler bitmiyor. derdi olan insan da mutlu olamıyor.
Hayır tabikide çünkü beni boğuyor.
Evet tabii ki de başka şehirde yaşayamam.
Bu şehir rakıyla yaşar
Bu şehir cigarayı çeker
Bu şehir gündüzü yaşar
Bu şehir her geceyi sever

Bu şehirin adamı söver
Bu şehir kadınını döver
Bu şehir kanımızı emer
Bu şehir için ölmeye değer
istanbul elinden öper
hayır kıbrısa ışınlanmak istiyorum hatta şu an.
Şehrimden çok memnunum. Burayı sevdiğim için her şeyi geride bırakıp geldim ama arkadaş ortamım hala leş.
artık nereye aitim bilmiyorum ki, her yerde mutsuzum.
geçen sene bu zaman ankara'da yaşıyordum. bugün merzifondayım. soruya gelelim. evet allah'ına kadar! bu benim seçimim ve yıllardır bu hayalle yaşıyordum. çok şükür ki dualarım kabul oldu.

kimi insanlar için yaşanacak yer, doyduğu yerdir ama benim için doğduğum bambaşkadır. her zaman derim; dünya'ya bir kez geliyorum. bir kez geldiğim şu dünya'da neden gurbette memleket hasreti çekerek yaşayayım ki?''

yıllar önce eski nickimle yazdığım giri sanıyorum ne demek istediğimi net bir şekilde anlatacaktır; (bkz: merzifon/#17759064)
Ankara.. Gerçekten sabah yaz akşam kış. Bildiğin bozkırın ortasında sürünüyoruz. Her taraf taş arkadaş nefes alacak bir yer lazım. insanlar lazım. Güzel insanlar.
Değilim. Bni hiç olmadığım kadar mutsuz eden insanlar var ve ben burada hiç olmak istemiyorum.
hayır. suriyelilerden dolayı.
Şehir senin içinde. Mutluluk da. Ben hep mutsuzum, mutsuzluk peşimi bırakmıyor orası ayrı.
Şimdi şöyle ki; mutlu olmamla şehrin bir ilgisi yok.
Mutluluğu mekandan beklemeyi bıraktım.Bize her yer Ankara.
Mesele bulunduğumuz konum değil asıl mesele kafamızın içindekiler. Her nereye gitsek bizimle beraber geliyorlar. Kafa bu, kesip atılmıyor ki.

Bir soru.
Cevabı hayır olan soru.

Ben direk soruyu şöyle sorayım:

(bkz: yaşadığı şehirde kim mutlu)
Şehirden dolayı değil insanlardan dolayı hissedilen bir mutluluk.

Birinin yanında olmayı seviyorsan nerede olduğunuzun bir önemi yoktur.
Kesinlikle hayır olan sorudur. Yaşadığım yerlerle aidiyet duygusu kuramıyorum. Küçük şehirde de büyük şehirde de yıllarca yaşadım. Hiçbirisi bana göre değil. insanın en güzel dönemi sanırım ne okul ne iş vs için sağdan sola savrulmadığı çocukluk dönemi olsa gerek. Başka bir dünya mümkün. Ancak tüm evrende barış olursa daha mutlu oluruz. Nereye gidersek karmaşa var.
izmirin bok kokusuyla mutlu olan izmirlileri tanıdım bugün .

gayet mutlular .

ciğerlerine dolduruyorlar adeta .
Aslında değilim. Hem de hiç. Ama ailemden sonra bir diğer kalma nedenimde görseldekiler.

Çocuklarımın hepsi yok ama olsun. Hepinizi çok seviyorum.
(img:#1744436)
(img:#1744437)
(img:#1744438)
(img:#1744439)
(img:#1744440)
bir insanı yaşadığı şehiri sevdiren insanlarıdır. Sevdikleriniz bulunduğu sürece nerede olduğunuz önemli değil. yaşadığım şehiri bu yüzden seviyorum.
güncel Önemli Başlıklar