yazları hiçbir yere çırak olarak verilmemiş çocuk

bir dondurmacı olur, sanayi olur, kahvehane olur, lan terzi bile olur.

azıcık iş yapsın, para kazanmayı bilsin, en önemlisi kendi parasını kazanmanın tadına varsın. bazen ezilsin, bazen yutkunmayı alttan almayı öğrensin, zorlansın.

velhasılkelam yazları hiçbir yerde çıraklık yapmamış çocuk, ilerde bu zorluğu yaşayacak çocuktur.

not: beyler adana baraj yolunda berber dükkanıma çırak arıyorum. haftalığı 70 kafa, tanıdık eş dost varsa gönderin. sanatı öğrenir amına koyim!

çok şey kaybeden çocuktur.

emeğe saygının ne demek olduğunu asla bilemez.

olmak istediğim çocuktur. bi insan 11 yaşında ameleliğe başlar mı lan?

ilerde adam olamayacak cocuktur.

bütün yaz izmir hatunlarıyla bar bar yatak yatak dolaşan çocuktur. Benim o anam ben.

bu babanın yanında çalışarak da gerçekleşebilir (bkz: mobilya atölyesi). gerçi halen gerçekleşmekte. o yeşil kampüsten, o entel ilim irfan yuvasında eğitimi alıp ders bitiminde bir dolmuşa atlayarak iş yerine gidilir ve üzerine bir tulum çekerek işe konulunur.
(bkz: bismillah)

iş bulup çalışmadan paranın değerini anlamayacak çocuktur.

bütün gününü evde playstation veya bilgisayar başında geçiren çocuktur. çok yazık çok.

işkence eziyet nedir bilmeyen çocuktur. ben ağabeyimin yanına verildiğimden az biraz bilirim efenim ama adam aşırı asosyallikten beni defetmişti.

özellikle erkek çocukları her yaz farklı bir yere çırak olarak verilmeli.
erkek çocuğu az biraz tamir işlerinden anlamalı.
erkek çocuğu kendi ayaklarının üstünde durabilmeyi daha erken öğrenmeli.
kız çocukları öğrenmesin demiyorum.
onlar da öğrensin elbette.
ama erkekler biraz daha erken öğrensin.

kapalıçarşı da hiç değilse bir yaz tatili boyunca çalıştırılması taraftarıyım.

paranın ne menem bir şey olduğunu görmemiş, hayatı şimdiden kaçırmaya başlamış çocuktur. yeterince zenginse sorun yok tabi.

kız cocukları her zaman şanslıdır. bir işe vermek istemez babası kıyamaz korkar.