yazarların hayatları

Sıradan, sıkıcı, basit.

Yazsam buralara sığmayacak kadar acı dolu.

Sıradan değil ama çok da farklı değil. ibme gibin puşt gibin böyle.

Hep ıskalamakla geÇiyo hayat sanki. Herşey yaşında güzel lafını hep duymak ama o yaşın iÇeriğini hep sonradan farketmek yani. Önemsiz durumlara Çok değer verdiğini görmek. Tabularının farkına geÇ varmak mesela, şimdiki hayatımın iÇine zıÇılacağını bilememek. Kendini kabul ettirme derdine girdiysen Çocukluktan beri, tek iyi yapabildiğin işte ısrarcı oluyorsun. Böylece kendini korunaklı, değerli hissediyorsun. Kendi koyduğun sınırları sorgulamıyorsun. Kendine yetersin zannediyorsun, izolasyon iyidir diyorsun. Bu durumun Türk Dilindeki karşılığının halt etmek olduğunu bilmiyorsun. (bkz: bir asosyalin günlüğü).

(bkz: yuvarlanıyoruz)

sabah 8den evden çıkılır, 10 gibi işe gelinir. bilgisayar başına oyalanılır. boş zamanlarda proje çizilir. akşam 4-4.5 gibi çıkılır. 6 gibi eve gidilir ve yatılır. sonra sabah kalkılır 8den evden çıkılır, 10 gibi işe gelinir. bilgisayar başına oyalanılır. boş zamanlarda proje çizilir. akşam 4-4.5 gibi çıkılır. 6 gibi eve gidilir ve yatılır. sonra sabah kalkılır 8den evden çıkılır, 10 gibi işe gelinir. bilgisayar başına oyalanılır. boş zamanlarda proje çizilir. akşam 4-4.5 gibi çıkılır. 6 gibi eve gidilir ve yatılır. sonra sabah kalkılır 8den evden çıkılır, 10 gibi işe gelinir. bilgisayar başına oyalanılır. boş zamanlarda proje çizilir. akşam 4-4.5 gibi çıkılır. 6 gibi eve gidilir ve yatılır. sonra sabah kalkılır 8den evden çıkılır, 10 gibi işe gelinir. bilgisayar başına oyalanılır. boş zamanlarda proje çizilir. akşam 4-4.5 gibi çıkılır. 6 gibi eve gidilir ve yatılır. sonra sabah kalkılır 8den evden çıkılır, 10 gibi işe gelinir. bilgisayar başına oyalanılır. boş zamanlarda proje çizilir. akşam 4-4.5 gibi çıkılır. 6 gibi eve gidilir ve yatılır. sonra sabah kalkılır 8den evden çıkılır, 10 gibi işe gelinir. bilgisayar başına oyalanılır. boş zamanlarda proje çizilir. akşam 4-4.5 gibi çıkılır. 6 gibi eve gidilir ve yatılır.

işte paydos edemediğinden evde ki yatağını özlemek ile geçer.

sanırım 28 yaşında bitecektir.

itiraf ediyorum sik gibi bir insanım. Evet. Dışarıyla bağlantımı tamamen kestim. Evde yatıyorum her gün yapacak başka işim yok. Çalışmıyorum dayımdan kalan parayı yiyorum, para yiyorum dediğime bakmayın içki, sigara, makarna üçlemesine gidiyor para doğru dürüst yemek yemiyorum zaten. Yalnız yaşıyorum. Öyle yani tüm hayatım bu cidden. Sabah kalk, sigara iç, boş yatakta uzan, uyu, öğlen kalk, 1 tabak makarna ye, tekrar uyu, akşam kalk, sigara-içki-çikolata üçlemesiyle sabaha kadar müzik dinle. 3 gibi uyu. Sonra tekrar...

Böyle hayat geçer mi demeyin. Geçiyor. Hiçbir şey yapacak gücüm de enerjim de isteğim de yok.

tam akşam sefaları açarken bahçede masa ve sandalyelerden uzak bir yere, akşam sefalarının dibine bir örtü serip üzerinde kitap okuyorum. güneş batana dek. sonra yıldızlar geliyor. uzanmış onları izlerken, deniz yıldızlarını aldatmanın azabı ile yanıyorum. tek aktivitem bu.

Basit. Gereğinden fazla dolu. Sıkıcı. Eğlencesiz.

Saldım boşa bayır aşşa.

görsel

Evden işe, işten eve.

Yarak ile kürek arası bir yerde(küreğe biraz daha yakın).

aman sanki yazar derken neyse sende olursun bir gün çok istersen zor bir meslek değil .

Hayata tam anlamıyla başlamadan önce 8 yaşındaydım.
Hayatı acilen bırakmam gerekmiş.
Bilemiyorum..

görsel

görsel

ne iş var ne güç. ne flört var ne manit. ne para var ne akademik kariyer. boşa yaşıyorum anasını satim.