yazarların en büyük derdi

Uludag yazarlarinin icinde tirtil gibi kiprasan, kedi gibi miyavlayip aslan gibi saldiran basliksiz konulardir.

Mesela benim en buyuk derdim nick alti girememek. Girersem caylak oluyorum cunku. Caylak demisken noldu rocky caylak mi oldun sen kiyamam sana tuh tuh tuh. Aptal 'liseli.'

13 saattir yazarim tamam mi? Bu sefer hedefim 48 saat. 48 saat yazar kalabilirsem herkese benden kucak dansi.

Tutkuyla ve sehvetle opuyorum.
Sevismek uzere, iyi gunler.

benim en büyük derdim bugün milletin içinde bulunduğu gaflet ve dalaletdir. benim en büyük derdim bugün suçu işleyeni sırf kendi yandaşı olduğu için görmezden gelen köylü kurnazı mantalitesindeki toplumdur.

sevilmemektir.

not: çekilemiyorum ya ben nedense, aslında 27 yaşında, müslüman ve iyi de birisiyim ama anlayamıyorum. neyse ezan okundu ben camiye kaçar.

Zaman zaman değişkenlik gösterse de son zamanlarda işsizlik ve parasızlıktır.

Buraya hangisini yazarsak yazalım mutlaka bir başkasına göre çok hafif kalacak dertlerdir.

O yüzden; Allah dağına göre kar verirmiş deyip pas geçmekte fayda görürüm.

Sızıp kalmak ve sabah uyanamamak, uyumamam lazım uyumamam lazım.

Edit: sızdım ama uyandım.

ülkemizde en büyük dert diye bir şey yoktur ülkemiz tamamen dertler bütünüdür. hazır iran ile sınırları kapatmışken bir daha açmamak ve ırak, suriye ile de kapıları kapatıp kitleyelim gidelim bu ortadoğudan ama nereye gideceğiz sanki? asya'da virüs, avrupa'da ırkçılık, amerika'da sömürge... en mantıklısı kalmak yerimizde :(

osurunca kokması hoş değil.

mutlu olmaktan kaçanı, bugünde yanımda görememek, üzücü.