bugün

bu sabah başıma gelmiş ilginç olaydır.

pederin açtığı halıcı dükkanına bakıyorum bir süredir. sabah erken geldiğim için içim geçmiş, koltuğa uzanmış yatıyordum. bir kaldırdım kafamı vildan atasever. halılara baktı falan, pahalı buldu doğrusu, sonra da ''anneme halıyı söylerim, tamam derse gelip beraber bakarız'' dedi, olur dedim. sonra baktım ki bir içi kendi fotoğraflarıyla dolu bir zarf unutmuş. güzel kadın valla, ne yapacağım bilmiyorum.
Nick yazi uyumu olmus.
sonra gözümü bi açtım, karşıdan karlı dağlar geçiyor. bi daha açtım, başımda bi çocuk; “kalk abi” diyor. kars’a geldik. otobüsten indim yürümeye başladım.
terlediği için eteğini de savurmuştur imansızın kızı.
Beyoğlu evlendirme dairesi veya yunus emre kültür merkezi nikah dairesine kadar gidecek hayaller zincirinin ilk halkasıdır. Sen evimin prensesi, gönlümün sultanı ol halılar benden diyemedin mi panpa?
hayaller vildan atasever hayatlar ismail hacıoğlu. uyku sersemliğine vildan zannedersin rol arkadaşı ismayil çıkar..
Yazar kişi Hâlâ koltukta uyuyor olabilir.
(bkz: hayallerde yaşıyor bazı dalgıçlar)
(bkz: kriptomnezi)
hâlâ akıldan çıkmayandır. geçen gün bahsetmiştim size. bir anda bu orospu çıkageldi. hiç unutmam, görür görmez cız etti içim. böyle basma bi etek dizine kadar, çorap yok, üstünde açık bi bluz, saçlar maçlar... pırlanta anlayacağın. şunun bunun fiyatını sordu, dalga geçti benimle. kanıma girdi o gün..

ne yapacağım bilmiyorum..