bugün

umarım hiç yaşanmaz dedigim andır. düşünmesi bile berbat.
en son hissettikten sonra seyehatlarimde yarı yarıya otobüs kullanmama yol açan bir dumur.
uçağın düşeceğinin hissedildiği andan başlayarak süregiden zamandır. filmlerdeki gibi olmuyor. pilotlar anons yapmıyor. yolcular çığlık atmıyor, ölüm sessizliği içinde hostesler koridorda koşuyor. öyle uçak zangırdaması, hava boşluğuna düşmek gibi basit şeyler değil, o uçak nasıl düşmedi, yere indiğinde ekipler uçağa doğru koşarken inen yolcular yaşayan ölü gibiydi.
görsel
sully diye film vardı belki nehre düşersiniz (bkz: swh).
güllük gülistanlık milas bodrum havalimanından sonra istanbul - samsun seferini yapmakta olan uçağa bindim. şimşek çakıyordu habire. samsun semalarına doğru bir anda bir sarsıntı. dedim gittik ya. yolcular çığlık çığlığa tabi keptın beyfendi o ara o soğukkanlı sesiyle durumu düzeltti.
Uçak hava boşluğuna girince bile dizlerimin bağı çözülüyor, insanın içi bir tuhaf oluyor.

ilk hissedilen an insan ayaklardan uyuşmaya başlar sanırım. Sonrası kalp krizi geçirip ölürüm umarım diye dua etmek. O çarpma anının dehşetini yaşamak istemem.
(bkz: Stall)
sink rate, pull up uyarıları eşliğinde yaşanan andır. içinde bulunulan yolcu uçağının stall'a girmesi ve gerekli irtifayı yeniden yakalaması için gereken azami yüksekliğin altında kalması bir pilotun başına gelebilecek en boktan durumlardan bir tanesidir.

türbülans yüzünden ani irtifa kaybı yaşayan uçaklarda ayılıp bayılan yolculara bakmayın hiç. sadece kafanızda şunu canlandırın; içinde bulunduğunuz koca metal yığını havada bir süre asılı kalıyor ve geri geri irtifa kaybediyor... bu durumda yapabileceğiniz tek şey uçağın ivedilikle dik dalışa geçmesi ve tekrar yükselecek hıza yere çakılmadan ulaşması için dua etmekten başkası değil.
Kalkarken kaptanın 1 den ikinci vitese geçtiği an.

Ne boktan bir bir şeydir mk bu.
Eminim çok boktan bir durumdur..
Turbulansa girince gereginden fazla surdugu takdirde o emniyet kemeri uyari sesi ve kabin amirin turbulans hakkinda bilgi vermesi. Cok ucaga bindim sadece bir kez siddetli turbulans gordum hostesler ayakta duramiyordu o derece. O gun dusmediyse dahada dusmez.
Geçen hafta o his geldi. Aha boku yedik AMK bari yumuşak düşsek dedim. Bir an herşey durdu uçak yavaş yavaş gitmeye başladı kabin basıncı değişti falan. Daha da uçağa binmem desem de nasıl gidecem AMK bir yere.
uçakla giderken yaşanan her an.
uçuş planlamasından uçak piste teker vurasıya değin geçen sürenin her anı. çok şükür şimdiye kadar olumsuz bir durumla karşılaşmadım ben kaynaklı kulak rahatsızlığı ve türbülanslar haricinde.
Hiç binmedim,ama en koyu ateisti bir anda imana getirir bence o korku.