bugün

her türlü acı. (ayrıca sonuna kadar okudum, siz sağolun).
biz de bu gerçekleri bilerek hayatımıza devam ediyoruz. bir an oluyor aklımıza geliyor ve boşluğa kapılıyoruz. uyuyoruz uyanıyoruz ve yine geçmiyor. yanaktaki sivilce gibi belki.
(bkz: fakirlik)
aşk acısıdır. yedi uyuyanlara rakip olacak kadar uyusanız bile uyandığınızda ilk aklınıza gelecek şeydir.
bunalım.
Geçim derdi.
Annemin öldüğü gerçeği. Aradan 23 yıl geçmiş ama o acı her sabah uyandığımda bir öküz gibi gelip böğrüme oturuyor.
Kalp ağrısı.
(bkz: uykusuzluk)
aşk acısı, ekonomik sıkıntılar, memleketin durumu, , çevre kirliliği, yitip giden gençlik...
(bkz: fakirlik) hiç geçmiyor hiç geçmeyecek.
Evet vardır, ancak bu baş ağrısıysa hayata küstürür.
Bu yüzden sürekli bir uyku hali lazım, sürekli olursa geçer çünkü..
Kişinin nefret ettiği şeylere istemeden teslim olması durumudur. Bazen de çoktan geçip gitmiş olan bir sevinci tekrardan hatırlayıp kendisine eziyet etmesidir. Ama sanki bu kendi kendisine yaptığı bir şey değil de, daha çok tanımadığı, bilmediği bir güç tarafından Mecbur bırakıldığı bir şeymiş gibi.
Baş ağrısı kesinlikle geçmiyor.
aşk acısı, gönül yarası kaybetme hissi utanç üzüntu.
aynı hayata uyanmak.
Mesela benim boyun ağrım..
Bu günler.
açlık. ne uyku dinler ne de uykusuzluk, mideye giren var mı, ona bakar.