bugün

sözlük kuşunun her zaman yaptığı eylemdir. sözlükten kalkıp yatağa yatmak çok zor gelmektedir. böyleleri genelde gece yatmak bilmez sabah kalkmak bilmez gibilerinden sözlere maruz kalırlar.
uyuyup da ne yapacam diye düşünmek. sırf daha bu günün tadını çıkarayım gibi birşey.*
uyku bunalttığı anda otomatikman biten üşengeçliktir ki sızmak da denebilir.
an itibariyle içinde bulunduğum durumdur. * bünyenin mışıl mışıl uykuda olması gerekirken, entry kasmaya çalışması manidardır.. bu durum sabah kalkamamaktan korkma sorunsalı ile de ilgilidir aslında..

(bkz: kalkamam diye uyumamak)
vahim bir durumdur. olay garip bir hal almaya başlamıştır. bu kadar da olmaz ki ama. aslında biri ışığı söndürse gerisini ben hallederim.
uykunun henüz gelmediği durumlarda yaşanan kararsızlık anına tekabül eder.
kronik bir sorundur. bünye her zaman geç yatmaya alışkınsa, erken saatlerde( ki bu saatler 2-3 civarıdır) uyku gelse bile, işkence olarak uyumamak tercih edilir. sebepsiz bir üşengeçlik çöker..
+ 1.. fazla uykusuzluğun bir yerden sonra kafa yapmasının da etkisi olabilir..
Aha tam da şuanda yaşadığım durumdur.

Bekleyip kahvaltıya mı katılsam yoksa uyuyup ne olacağı belirsiz bir saatte mi uyansam kararsızım.
(bkz: depresyon belirtileri)
şimdi yatağa kim gidecek , kim uzanacak,kim gözlerini kapatacak. zor iş o.*
yatağa gitmek gibi zor bir eylemi yapamayıp, olduğu yerde(masa, sandalye, halının üstü vs.) uyumaya çalışan kişilerin dramı.
insanin sandalyeden totosunu kaldirip, yataga gecip, yatakla vicut isisinin esitlenmesini bekleyeyip, uyuma kosullarina uygun hale gelip, dalana kadar olan surenin uzunlugundan kaynakli olan usenmedir.
kurtulmanın tek yolu, tüm yatış hazırlıkların canını cehenneme göndererek anında yatağa girmekten geçer. böylece uykuyu kaçmadan yakalamış olursunuz.
uyanmaya üşenmek, kahvaltı masasına oturmaya üşenmek sonra kalkmaya üşenmek diye giden olay zincirinin bi halkasıdır. hatta bazen uyumaya bile üşendiğinizi üşenmekten yani düşünmekten bile üşenirsiniz.
(bkz: Uyumayı unutmak)
sabah namazını beklemeye üşenmez de uymaya üşenir tiplerdir çoğu. (bkz: mesela ben)
gözler perdeyi yarıya kadar indirse de oturduğu yerden kalkıp yatağa konuşlanmaya üşenme durumudur. çok zordur gülmeyin olm. entry yazarken uyumak varken yatağa gitmek üffffsss.
tükenmişlik sendromunun bokunu çıkartan kişidir.
Hemen her gece yasanandır.
Tuvalete gıt, dıslerını fırcala, gecelıklerını gıy son rotusları tamamla yat, dön dön dön....
evet şu an tam olarak da yaşadığım durum. keşke biri bilgisayarımı kapatsa kaldırsa dişlerimi fırçalasa ve yatağı ayağıma getirse. hatta gözlerimi kapatsa.
Var olan gerçekliktir.
Uyumak iÇin yatakta harcanılan enerjiye acımaktır. Misal ben uyumaya ve uyanmaya Çok üşenirim. Ne bela iş arkadaş.
Uyumaya değil uyku surecıne usenıyorum. Duvarı ıncelemek bıle daha zevklı. Sıcaklardan adeta erıyen vucudunla kalacaksın da, dıslerını fırcalayacaksın da, pıjamanı gıyeceksın de, kız ısen maskelerını yapacaksın da... Zor işler. Duvarı ıncele duvarı.
Bir şeye üşenmek için o şeyin iş olması gerekmektedir uyku bir iş değildir istirahattır dolayısıyle eylem eyleme uymamaktadır.
güncel Önemli Başlıklar