bugün

Biliyorum okumayacaksınız bu yazıyı, ancak yazasım var, ister okuyun, ister bakın geçin.
inanın hiç umrumda değil!

Eskiden, çok küçükken yapardım bunu ben, hani şu karanlıktan korkulup da, anne ve babanın arasında uyumak istenen o küçük yaşlarda, ta ki o acı olayı duyana dek.

Henüz 23 yaşındaydı, 1.75 boyu, bembeyaz teniyle görenleri imrendiren güzellikteydi Üniversiteyi kazanmış, 3. senesini okuyordu. ismi lazım değil, kendi lazımdı annesine, babasına, kardeşine, biz, yani onu sevenlere...

Öyle olmadı ama, hiç bir hastalığı yoktu. Tek derdi, girdiği vizelerden yüksek notlar alıp, anne ve babasının karşısında utanç duymamaktı.
Okuyordu, ve finaller bitip evine dönmüştü. Otobüse binmeden birkaç saat önce arkadaşlarına;
-Hiç buraya dönesim yok nedense...
demişti ve gerçekten de bir daha oraya dönememişti.

Birgün sonra evine geldi, annesini özlemişti ve babasından annesini çalıp, o gece onunla uyumuştu. Sarmaş dolaştılar, annenin çocuğa duyduğu özlemi, çocuğun anneye duyduğu güveni yaşıyorlardı uykularında...
Sabah oldu, anneciği kahvaltı hazırlamaya kalktı, bir an ürperti hissetti içinde, aldırmadı. Çayları koydu ve kızını uyandırmaya gitti.

Ama kızı bir daha hiç uyanmadı.

Ambulansı çağırdılar, sürekli;
-Kızım bayıldı, uyandırın!
diye feryatlar ediyordu.

Bir gecede, bütün emeğini mezara gömdü o anne. Yüreğindeki tüm sevgiyi, O' nunla geçen hatıraları anlatmaya verdi o anne...

işte ben bu olaya şahit olduğumdan beri, uyumadan önce dua ederim;

Allah' ım canımı alacaksan, son bir defa annem beni görsün, öyle al!
inançlı insan davranışıdır. uyumadan önce düşünmesi gerekendir, tapınmak gereksizdir.
gereksiz insan davranışıdır. tanrısından utanan kişinin yapıcağı iştir. kendisiyle kalmayı beklemiştir, dua etmek için.
küçükken yapılan eylemdi arada çok sıkışınca yapılan eylemdir üzücüdür sadece kendi istekleri için yaratıcıyla iletişim kurmak.
yattım allah kaldır beni, nur içine daldır beni, ecel ile gidersem iman ile gönder beni stayla.
müslüman bir birey için dine uygun bir davranıştır. iç rahatlatmak falan değildir. hz. muhammed'in yatmadan önce ve yatsı namazından sonra okunacak bazı dualarla ilgili çeşitli hadisleri vardır. hepsi de uydurma hadis değildir heralde.
Usanmadan her gece tekrarlarım. Çünkü her gece öleceğimi düşünürüm.
çocukken çok yapılan büyüdükçe yavaş yavaş bırakılan olumlu alışkanlık.
çocukken çok yapılan büyüdükçe bırakılan, ama aslında büyüdükçe daha çok ihtiyacı olduğu anlaşıldığı için tekrar başlanandır.
bazıları için vazgeçilmez bir alışkanlıktır sadece..
çocukken çok yaptığım ama insanı dinden soğutmaktan başka işe yaramayan eylem.
Kişinin yine her gece ihtiyacı olan tek eylemdir.
duamızı ettikten sonra umut ile uyumaktır.
''yattım sağıma döndüm soluma melekler şahit olsun dinime imanıma...''

nasıldı lan..
Uçak düşerken duaya başlamak gibi bir eylem olsa gerek. Uykuda yarı ölüm hali diye düşünülür ya.
insanı rahatlatan, bir an olsun kendisi olabildiği zamandır hele ki yanında kimsecikler yokken ,kimsenin önünde olmadığı kadar çaresizdir insanoğlu dua ederken,sussa bile yetecektir çünkü Allah kalpten geçenleri en iyi bilendir..
sanki Allah la tek kalıp da ona derdini anlatmak gibidir uyumadan önce dua etmek. çünkü bilir insan sadece onun, senin derdine derman olacağını.her zaman huzur verir,sıkıntılı bile olsan, bu sıkıntıların geçeceğini bilerek uyursun. Hala yaparım,umarım ömrüm boyunca da yaparım.
yattım sağıma, döndüm soluma, melekler şahit olsun dinime imanıma.
yattım allah, kalkarım inşallah, kalkamazsam " la ilahe illallah muhammeden resulullah. "..
belki ben babamı görmeden ölmek istemiyorum. göreceli kavramlardır bunlar. ayrıca dua olayıda hangi bakışaçısında olunursa olunsun aklı başında bir kişinin bulunması gereken davranıştır.
huzurlu uyuyup güzel bi güne başlatır.
Çocukken aksatmadan yaptığım davranış. En sevdiğim dua da;

yattım allah kaldır beni
nur içine daldır beni
can bedenden ayrılırken
iman ile gönder beni.

insan büyüdükçe, hayat mücadelesi içinde belki nankörlük, belki boşvermişlik, belki de ihtiyaç duymadığından unutuyor varlık sebebini ve dua etmeyi. Ne zaman ki dara düşüyor o zaman sığınacak yüce bir varlık arıyor. tıpkı benim gibi.
küçükken arasında oldugum insan topluluguydu. gece yataktayken kendisiyle basbasayken ellerini semaya açan insandır.
allah'ı seven ve inanan her insanın her gece yapması gereken şeydir. aksi halde ona olan bağlılığımızı kanıtlayamayız.

hiç bir şey istemeden dua ederdim eskiden, sadece uyumadan dua etmem gerektiği için. sonra bir gün insani zaaflarıma yenik düştüm ve dua ederken allah'tan bir şey istedim. ve asla olmadı. sonra dua etmenin ne işe yaradığını sorgulamaya başladım. dua edilen eve hırsız girmiyor muydu? istediğini duayla süsleyip istersen allah'tan oluyor muydu? olmuyordu. her şey sadece allah'a şükretmek içindi esasında.

sonra karar verdim dua etmemeye. belkide en büyük isyanımdı yaradana. şimdi sadece sana şükür diyerek dua ediyorum. nitekim dua edilmesi gerekir. siz bana uymayın amk.
huzur bulan insandır. en sevdiğim özelliğimdir belki de. anneanneme bu alışkanlığı bana edindirdiği için teşekkür ederim.
17 ağustos 1999 depreminden sonra 12 yıl sonra kız kardeşim evlendi. o tarihe kadar her gece helallık alıp yatardık. dua daardından. depremin etkilediği bir nesildir de aynı zamanda.
bir de danimarkalı gelin diye bir film vardı. tgrt'de çıkardı. orada küçük kız tv'de gördüğü hıristiyan bebeler gibi yatak başında "ulu tanrım" diye başlayan bir dua ederdi. danimarkalı gelin (sonradan hatice olmuştu) bu duruma karşı gelip evi köyü düzeltiyordu. amin.
güncel Önemli Başlıklar