bugün

sanıldığının aksine tüm okçuların tepeyi terk etmemiş olduğu savaş. bir kısmı terk etmiş diğer kısmı onları uyarmış. ama onlar dinlememişler. mesela okçuların lideri de orda kalmış. benim bildiğim 50 okçu vardı, 40-ı gitmiş diye biliyorum ama sayıyı yanlış hatırlıyor olabilirim. sonra sanırsam 10 okçu kalmış, halid bin velid durumdan yararlanıp arkadan saldırmış. arkadan saldırınca tabi okçu sayısı az olduğu için karşı koyamamışlar ve yine benim hatırladığıma göre kalan tüm okçular can vermişler.

savaş nasıl gerçekleşti benim birkaç gün önce okuduğum ve hatırladığım kadarıyla size anlatacağım.

bedir savaşında bir zafer yaşandı biliyorsunuz. islamın ilk savaşıydı. gerçi hz. muhammed peygamber olmadan önce bir savaşa katılmıştı ama peygamberlikten sonra katılmış olduğu ilk savaştı. ki savaş kendisinin liderliğinde gerçekleşti. ve bildiğiniz üzere müslümanlar kesin bir zafer elde ettiler. bu savaşta melekler müslümanlara yardım etti. ki bu durum yani zafer müslümanların imanını arttırmıştı.

şimdi eskiden şöyle bir olay vardı bilenler bilir zaten, savaş zamanı düşman ordunun bir askeri diğer orduya meydan dövüşü teklif ederdi. o ordudan biri öne çıkar ve meydanda bu ikisi dövüşürdü. bedir savaşında da bu olay gerçekleşti. 3 kişi öne çıktılar gayri müslimlerden, ve meydan okudular. müslümanlardan hz. ali, hz. hamza ve bir de bildiğim kadarıyla yaşlı bir sahabe(adı sanırsam ubade idi tam hatırlamıyorum) meydan okumayı kabul ettiler. ve öne çıkıp dövüştüler. hz. ali ve hz. hamza kısa sürede rakiplerini alt ettiler. fakat diğer sahabe yere düştü. bunun üzerine hz. ali ve hz. hamza yardıma koşup geri kalan gayrimüslimi de alt ettiler. fakat sahabe yaralanmıştı ve bir süre sonra şehid oldu. hatta daha sonraları hz. muhammed bu sahabenin genç olan hanımı ile evlenmişti.

ebu süfyanın karısı hindin de yakınlarından bazıları o savaşta müslümanlar tarafından öldürüldüler. bunun üzerine hind, hz. hamzanın ciğerini yiyeceğine yemin etti. hatta daha sonraları "ciğer yiyen kadın" olarak anılmaya bile başlandı. biliyorsunuz ebu süfyan ve hind, ayrıca oğulları hz. muaviye mekkenin fethinde müslüman olacaklardır. fakat daha müslüman değiller.

hind, çok sinirli bir kadındır. bazı kaynakların verdiği bilgiye göre daha sonraları ebu süfyanla boşanmışlardır. bu da az bilinen bilgilerden. fakat ne kadar doğrudur orasını bilmiyorum.

o dönem müslümanlar medinede tabi. gayrimüslimlerden biri mekkeden medineye gitti bir mesele için. onun da bedir savaşında yakını hatırladığım kadarıyla amcası öldürülmüştü ve o da intikam almak istiyordu. müslümanların kuran okuyuşunu dinleyince etkilendi. fakat kendini kaptırmamak için çünkü intikam istiyordu çekti gitti. hatta bu kişi de daha sonraları müslüman olmuştur.

bu kişinin habeşistanlı bir kölesi var. vahşi. habeşistanlılar iyi cirit kullanırlar, aynı şekilde vahşi de iyi cirit kullanıyordu. bu kişi vahşiye dedi ki, sen, uhud savaşında hz. hamzayı şehid edersen ben seni azat ederim.

bu konuşmayı hind de duydu. savaştan önce vahşiye o da dedi ki, ben de sana kolyelerimi falan veririm hz. hamzayı şehid edersen. ve onu her gördüğünde ona bunu hatırlattı.

uhud savaşı zamanı geldi. bu savaşa gayrimüslimlerin kadınları da katıldılar. kadınlar savaşmayacaklardı ama davullarla çalgılarla gayrimüslimleri motive edeceklerdi şarkılar söyleyerek. hind de orda olacaktı.

hz. muhammed tepeye sanırsam 50 tane okçu yerleştirdi. dedi ki biz kazansak da kaybetsek de siz burdan ayrılmayın. sonra kendisi de savaşı izleyebileceği bir yerde oturdu(miğferi falan da vardı). yanında da sanırsam hz. ebu bekir hz. ömer gibi bazı sahabeler vardı diye hatırlıyorum ya da sonradan gelmiş de olabilirler.

ebu süfyanın ordusu müslüman ordusu ile karşılaşınca, "benim sizinle derdim yok, ben kuzenimi istiyorum. onu bana verin." dedi. ama müslümanlar bunu kabul etmeyince savaş başladı. vahşi her yerde hz. hamzayı arıyordu. hz. hamza tam bir düşmanı devirmişti, 1-2 adım bile atmasına fırsat vermeden vahşi hz. hamzayı şehid etti.

ebu amir diye biri vardı. bu adam, putperest değildi diye biliyorum ama hz. ibrahimin dininden yani haniflikten olduğunu söylüyor ve hz. muhammedin hanifliği devam ettiren peygamber olmadığını söylüyordu. ve bu adamın hanzele isimli bir oğlu vardı. hanzele müslüman olmuştu. ve o sırada medinede evdeydi.

hanzele bir rüya gördü ve "bu şehadettir!" dedi. gitmek istese de hanımı onu bırakmadı. hanımından ayrılmaya fırsat bulduğunda gusül abdesti aldı ve gidip savaşa katıldı. hanzele şehid edildiği sırada hz. muhammed gökyüzüne baktı, "melekler hanzeleyi yıkıyor" dedi.

savaş müslümanlardan yanaydı. her şey iyi gidiyordu. okçulardan bir kısmı biz kazanıyoruz diye ganimet toplamaya gittiler. okçuların lideri kaldı ve diğer kısım okçular hayır resulullah gitmememizi söyledi dedilerse de onları dinlemeyip gittiler. gayrimüslimlerden bir kısmı kaçıyordu. fakat halid bin velid okçuların gittiğini görüp arkadan saldırdı. ve diğer kalan okçuların hepsi sanırsam can verdiler. bunu gören diğer gayrimüslimler de motive olup geri döndüler.

savaş sırasında galiba fırlatılan şeylerden biri hz. muhammedin ağzına gelmişti. ağzı patlamıştı. ayrıca miğferi kırılmış ve 2 tane metal parçası yanağına saplanmıştı. bir rivayette hz. muhammedin allah'ım onları affet, onlar bilmiyorlar, bilselerdi yapmazlardı dediği aktarılır.

o sırada bir atlı atını hızlandırarak gelmeye başladı "ey muhammed!" diye bağırdı ve hz. muhammedi görüp kılıcıyla tam ona vuracakken bir sahabe önüne atladı. sahabenin bir elinin parmakları kesildi. sahabe o elini bir daha kullanamayacaktı. ayrıca hz. muhammedin de zırhı zarar gördü. sonra bir gayrimüslim "muhammed öldü!" diye bağırınca gayrimüslimler putlarına şükretmeye başladılar. ve savaşı azalttılar. diğer bazı sahabeler de tepeye doğru gidiyorlardı.

o sırada sahabeden hz. enes(hz. enes bin malik değil başka bir enes) savaş meydanında birkaç sahabenin oturduğunu gördü. bu sahabeler savaşıyorlar desen yok oturmuşlar, korkuyorlar desen yok kaçmıyorlar. yaşama sevinçleri tamamen gitmişti. hz. enes, "neden burda oturuyorsunuz" dedi. onlar, "allah'ın rasulü öldü" dediler. hz. enes, "o öldüyse siz neden yaşıyorsunuz? kalkın siz de onun gibi ölün!" dedi ve savaş meydanına gidip şehid olana kadar savaştı. sonraları bedeninden 80 kadar yara izi bulundu, kız kardeşi onu sadece parmaklarından tanıyabildi. gayrimüslimler gitmişlerdi.

hz. muhammed ve yanındaki sahabeler de başka bir taraftan gidiyorlardı. bazı sahabeler ise onu öldü sanıyordu. bir sahabe hz. muhammedin yanağına saplanmış miğferleri çıkardı hatta sanırsam dişi kırıldı. diğeri de kanayan yarasını emdi. o sırada diğer sahabeler hz. muhammedi görüp sevindiler ve bağırdılar. onlara sessiz olmaları söylendi.

gayrimüslimlerden biri vardı ki zamanında atını hz. muhammede gösterip "seni bu atla öldüreceğim" demişti. hz. muhammed de hayır ben seni öldüreceğim demişti. o gayrimüslim hz. muhammedin öldü haberi yayıldığında kendi gözleriyle görmek isteyip bedenini aramak için yola koyulmuştu. bu sesi duyunca gitti ve hz. muhammed ile sahabeleri gördü.

"ey muhammed!", dedi. "sen kaçarsan ben seni bulamayacak mıyım?" sahabeler ona saldırmak isteseler de hz. muhammed onları durdu. sahabelerin arasından rahatça sıyrılıp bir sahabenin elindeki mızrağı aldı. gayrimüslim daha kılıcını alamadan hz. muhammed ona bir darbe indirdi ve o da şehre doğru gitti. şehirde "muhammed bana vurdu!" dedi. gayrimüslimler ona bir şeyinin olmadığını söyleseler de o, "hayır. vallahi o bana bir tokat atsa bile ben ölürdüm." dedi. ki bir süre sonra gerçekten de öldü. bu kişi hz. muhammedin kendi eliyle öldürdüğü tek kişidir bu arada.

vahşi hz. hamzanın bedenini yardı ve ciğerini alıp hinde getirdi. hind ciğerden bir parça yeyip attı. ve vahşiye kolyeler falan verdi. hz. hamzanın beden uzuvlarından bazılarını kesip kendine takı eşyaları yaptı ve diğer gayrimüslim kadınları da buna teşvik etti. onlar da diğer sahabe bedenlerine aynısını yaptılar.

ebu amir oğlu hanzelenin şehid olmuş bedenine baktı. "oğlum, ben sana muhammedin peşinde dolaşma dememiş miydim?" dedi. "eğer tanrı gerçekten de müslümanları ödüllendirirse, dilerim ki seni de ödüllendirsin." dedi ve gayrimüslim kadınlara oğlunun beden uzuvlarını kesmemelerini söyledi. onlar bunu kabul ettiler. ebu amir hiç müslüman olmadı. zamanında sanırsam hz. muhammed için eğer senin davan haksa ben sürgün edilip yalnız yaşayayım eğer benim davam haksa aynısı senin için olsun gibi bir beddua etmişti diye hatırlıyorum. bunun gibi bir olay yaşanmıştı. ebu amir mekkenin fethinden sonra suriyeye gitti, orda kaldı ve yalnız başına öldü.

hz. muhammed bir sahabeyi şehid olmuş sahabe bedenleri için gönderdi. sahabe gitti ve gördüğü manzara karşısında dehşete düştü. uzun süre dönmeyince hz. muhammed hz. aliyi de gönderdi. ve o da bu manzara karşısında şok oldu ve geri döndüler. hz. muhammed hiç bu kadar sinirlenmediğini ve aynısını gayrimüslimlerin bedenine de yapacağını söyledi. fakat daha sonra indirilen bir ayet üzerine hz. muhammedin bu kararından vazgeçmesi şöyle dursun, hatta böyle yapmayı yasakladı.

ebu süfyan, hz. hamzanın şehid olmuş bedenine mızrağını saplayıp "al sana, al sana" diyordu. o sıra gayrimüslim kabilelerden birinin lideri çıkıp "ey kureyşliler! ebu süfyanın kuzenine yaptığına bakın! sizce bu lider olmaya layık mı?" deyince ebu süfyan sessiz olmasını ve bunun sadece bir hata olduğunu söyledi.

bunu söyleyen kabile lideri ya sonradan müslüman oldu ya da müslüman olmasa bile hz. muhammed kendisini bir konuda övdü diye biliyorum.

ayrıca halid bin velid de sonradan müslüman olmuştur.
savaşı kazanan tarafın komutanları ve çoğu savaşçısı sonrasında müslüman olup islam tarihinde silinmez izler bırakmıştır. fikirler topla tüfekle ölmedi kılıçla okla mı ölecek.
Ms. 625 yılında yapılan savaş.

"Stein" mahlaslı yazarın, değerlere hakaret ederek, goygoyunu yapıp, sonrada kaçtığı başlık.
Sahiden iğrençsin!
(bkz: Değerlere hakaret ile marjinal olmaya çalışmak)
o zamanın kemalistlerinin tepeyi terk etmesiyle müslümanların kaybetiği savaştır. ee kemalitslerle yola çıkan yolda kalır.,..
tepeyi terk eden okçular yüzünden hz. muhammed'in ağzının kırılmasıyla sonuçlanan üzücü savaştır.

edit; yazıp yazıp ne siliyonuz la.
Okçular tepeyi terk etmeyeydi iyiydi.
savaşın özeti kısaca kontra atağa çıkarken kaptırılan toptur.
Şuna uhud tatsızlığı diyelim. Çünkü savaş binlerce kişilik ordularla yapılır.
liseli kavgası.
Sokak kavgası kadar değeri yoktur.
Aziz Rootz sıkılmadın mı sen daha. Yeter artık aq yaa.

Amen.
Arabın Peygamber yanında bile hala Arap olduğunun göstergesi savaştır. Hz Muhammed üzerinden 1500 yıla yakın süre geçmiş bir de şimdi hesaplayın Arabın ne olduğunu işte. Milletlerin kendine has kültürleri vardır. Bunu din vs değiştiremez. Araplar da böyle acayip, disiplinsiz, çıkarcı millettir.

Misal Türk Milleti için. her türlü araplaşmaya, hükümetlerin insanları zehirlemesine, yüzyıllar boyunca Osmanlı'nın Türk'ü aşağılamasına rağmen Afrin harekatı göstermiştir ki Türk'ün Kızılelmacı yüksek karakterli evlatları halen askerdir.
Ganimetler için koşunca olan oldu. Savaşı kazanan olmadı ama iki tarafta ağır zaiyat verdi. Okçular hatalı evet. Yapacak bir şey yok.
bu şu savaş değil mi, savaş meydanından kaçan 3. halife osmanın 3 gün sonra peygamberin yanına geri döndüğü savaş?
kaçan 2. halife ömerin enes bin nazr tarafından geri döndürüldüğü savaş? ( Enes bin nazr savaştan kaçanları geri döndürüp onları arkasına alıp düşmana saldırdı. şehit olduğunda onu parmaklarından tanıdılar. )
imam alinin 16 kişiyle peygamberin çevresinde halka oluşturup onu korumaya çalıştığı savaş?
birileri de muhammet öldüyse gidip ebu sufyandan kendimiz için güvence mektubu alalım diye tartışıyorlardı.
ne diyelim başka.
küçük bir hatanın hayatlarla ödeneceğinin dersi olan savaş.

allah hepsine rahmet etsin, merhamet etsin. öyle yada böyle. onlar ilk müslümanlar, ilk şehitler.
görsel
sözde okçular yerini terk etti diye müşriklerin kazandığı savaş. adamlar allahtan mesaj alıyorum peygamberim diyen adam uğruna savaşa giriyorlar ama 3-5 ganimet kapmak için emir almalarına rağmen yerlerini bırakıyorlar çok mantıklı gerçekten. bahaneye gerek yok koyu bir müslüman olarak bu savaşı kazanan müşrikleri tebrik ediyorum iyi hazırlanmışlar savaşa açık ve net.
Uhud savaşı, 625 yılında Uhud dağı eteklerinde yapılmıştır. Savaş Medine'de bulunan Müslümanlarla, Mekke'deki Ebu Süfyan'ın ordusu arasında geçmiştir.
Hz. Muhammet döneminde gerçekleşen ikinci savaştır.
evet efendim. neyse. bedir savaşını kaybeden mekkeli müşriklerin yediremeyip girdiği ve ihanetçi okçularımızın ne yazıkki peygamber efendimize ihanet ettiği sebebi ile kaybettiğimiz harb sonra ne mi oldu? güzel soru hendek te hadlerini bildirdik daha ne olacak. evet .
Kalesini erken terk eden okçular ve club brugge maçında kalesini terk etmeyen tolga zengin çelişkisini gözler önüne sermiş savaştır.

Valla biz tolga zengin problemine boyko'yu transfer edip rekabeti artırarak çözüm bulduk, siz de okçular konusunda aynısını yapabilirdiniz.

Zamanında biz söyledik bunları, Ebu Leheb'i alın dedik oraya taraftar tepkili dediniz. Kardeşim taraftara göre transfer mi yapılır? gittiniz sanki çok gerekliymiş gibi O bölgede bir sürü adam varken bir de yaşlı ve bonservisi yüksek Ebu süfyan'ı transfer ettiniz. Neden? ismi var, oldu.

Sussam gönül razı değil, söylesem bir faydası yok. Siz daha bu kafayla çok savaş kaybedersiniz ya, neyse.
Sahabe nin peygamber emrini Unutarak ganimetlere yonelmesinin sebebi sadece faiz borçlarından kurtulma arzularıydi.
Kurani anlamada Neden tefsir diyoruz?
Sıradan biri açıp okuduğunda diyecek ki "ne iş bu, savaş ayetlerinin arasında faiz ayeti var?"
inancsizlar sancak ki "aha da bir mantiksizlik daha bulduk!"
O işler öyle olmuyor işte... Ali imran süresinde uzun uzun anlatılmış. Bedir galibiyeti ve uhut mağlubiyeti anlatıldığı sırada faiz ayeti yer bulmuş. Uhud savaşı sebebiyle inmiş bu faiz âyeti;

"Ey iman edenler! Kat kat faiz yemeyin. Allah’a karşı gelmekten sakının ki felah bulasınız"
diş muhabbeti dönen savaş. ulan akla fikre bak ya. bu insanlarla aynı oksijeni paylaşıyoruz.
Müslümanların kaybettiği ilk savaş. Sebebi açgözlülüktür, Peygamber'in emrine uymamaktır

Rivayet odur ki: bu savaşta Muhammed'in dişi kırılır, o diş yere düşmeden Cebrail dişi havada yakalar ve kanlı diş yere düşmeden onu tutar. Şayet düşşeydi o gün kıyamet kopacaktı. Bu inanıp, inanmamana bağlı. Saçma bir hikaye olduğu da su götürmez.
sonuç alınamamış savaştır.
bu savaşlarda pek kayıp yoktur.
peygamberimiz tepelere okçular yerleştirmiştir.
küreyş ordusunun başında ebu sufyan vardır.
ilk önce sağ müfreze süvari birliği saldırır, halid ibn'ül velid'in komutasındaki süvariler de onlara eşlik ederler ancak abdullah b. cübeyr'in yanında bulunan okçular süvarileri geri püskürtür ve müslümanlar atağa geçer.
düşmanları meydandan temizledikten sonra peygamberimizin ve abdullah bin cübeyr'in dur ikazlarına uymayan okçular ganimete giriştiler. bunu gören halid ibn'ül velid, tepedeki abdullah b. cübeyr ve beraberindeki 10 kişinin üzerine saldırdı ve onları katletti. müslümanlar tek vücut savaşırken bir anda birbirlerinden alakasız bir hale büründüler. mus'ab b. umeyr, hz. hamza bin abdülmüttalib ve beraberindeki birçok ensar ve muhacir bu savaşta şehit oldu.
iki taraf da istediğini alamadı.