türkçe konuş çok konuş

12 eylül faşist rejiminin darbe döneminde diyarbakır cezaevi iç duvarına dev puntolarla yazdığı ve kürtlerin dillerine uygulanan sistematik kimliksizleştirme politikasını bariz bir şekilde özetleyen söz.

diyarbekir cezaevinde duvarda kocaman kocaman yazan emir.

afedersiniz diyerekten yazıyorum;

insanda oluşan şerefsizlik, ibnelik, haysiyetsizlik sonucu ortaya çıkarttığı yaptırımdır. adam türkçe bilmiyor, adama türkçe konuş deniliyor, adamın ailesi gelince konuşamıyor gibi gibi... şimdi bunu yapan insan olabilir mi? yok olamaz...

görsel

hiç kusura bakmayın ama akparti zihniyetinden daha çok kabahatli olan ne terör ne bilmem ney varken askeriyenin yaptığı bu uygulamalardır. kürtlere diyarbakır cezaevi'nde yapmadığı kalmayan asker, şimdi onların ceremesini çekiyor. sonra da kalkıyor, kuzey ırak'a girdik bugün. 12 ibneyi geberttik. 12 değil 112 tanesini geberttin lan diyarbakır cezaevi'nde. ona gelince sesin çıkmıyor ama!

etkileyici bir slogan.

Türkçe konuşacaksınız ki, artık anne baba arkadaşınız geldiğinde konuştuklarınızı asker anlayabilsin. Yoksa o maymun dilinizle bombalama mı planlıyorsunuz, yoksa gelirken bana 2 magnum al mı diyorsunuz nereden bilecek Türk askeri.
Türk toprağı aslanım bura, beğenmiyorsan işte Irak işte Barzani. Git yerleş.

Türkiye'de söylenmesi mantıklı olan söz. ülkemde benim dilimin konuşulması kadar doğal bir şey olabilir mi? Orospu çocukluğu yapma, milleti bölme. Adam gibi ülkenin dilini kullan diyor kabaca.

(bkz: boş konuş)

türkiye halkının türk olmadığını anlatan bir başka hakikat...

ama türkiyeliler beyni yıkanmış piçler olduklarından kendilerini türk zanneder...

siktirin gidin lan orospu çocuğu araplar...

(bkz: orhan miroğlu) anlatıyor;

"yasaklanmış diller konusu, bana diyarbakır cezaevindeki ilk görüş günümü hatırlatır hep. görüş süresi çok kısaydı, beş dakikadan bile az. kürtçe konuşmak yasaktı. tutuklandıktan dört ay sonra görüşe çıkardılar. çok beklemeden, babam ve annem yaşlarından beklenen bir yavaşlıkla kabine girdiler. kabini aydınlatan loş ışıkta, sıfıra vurulmuş saçlarım, iyice çökmüş avurtlarım ve incelmiş bedenimle, bir hayaletten farksızdım. annemin bu görüntüden korktuğunu hissettim. ayakta duramadı, kabinin içine yığıldı kaldı. beni tanımıştı kuşkusuz, ama oğlunun bu gördüğü insandan farklı biri olduğunu hatırlamıştı sanki ve bu insanın oğlu olduğundan emin olmak için belki, dışarıda ona kürtçe konuşmanın yasak olduğu söylendiği için, heyecandan titreyen bir sesle, babama dönüp, arapça, “hey orhan vê” (bu orhan mıdır) diye sordu.
babam, her zamanki soğukkanlılığı içinde, “e behiye huvêvê” (evet behiye odur) dedi. gardiyanlar hemen müdahale ettiler. belki de ilk kez böyle bir durumla karşılaşıyorlardı. yasak kürtçeye idi. ama ‘mevzuatı’ o anda inceleme imkânı yoktu ve işte yaşlı bir kadın oğluyla arapça konuşuyordu. kısa bir duraklama oldu. ve sonra da gardiyanlar aslında yasağın türkçenin dışındaki bütün dilleri kapsadığına, ‘mevzuata’ bakmadan o anda karar verdiler. annemin kollarına girip onu görüş kabininden çıkardılar. babam duruma itiraz etti:
- haydi kürtçeyi anladık, ama ya arapça, arapçayı da mı yasakladınız?
- arapça da yasak! ‘türkçe konuş, çok konuş’ yazmıyor mu burada?
evet, görüş kabinlerinin hemen üstünde gerçekten böyle yazıyordu: ‘türkçe konuş çok konuş!’"....

diyarbakır cezaevi'nin mottosu.
görsel

hey gidi güzel günler...

Diyarbakır Cezaevi'nde, tutukluların aileleriyle görüşme yaptıkları kabinden bir görüntü.

1980’li yıllar, Türkiye’nin karakteristiğini anlamak ve bu ülkeyi tanımak için yeterli bir zaman dilimine işaret eder. O yıllardan bir cezaevi duvarı. Kürtçe konuşmak işkence edilmek için bir sebep ve zaten mesaj çok açık: Türkçe konuş, çok konuş. Yani Kürtçe konuşursan bir daha konuşamayabilirsin.

görsel

Kürt halkına nasıl bir işkence yapıldığını gösteren, 1980 faşizminin ve Türk şovenizminin en karanlık yüzünü yansıtan cümledir.

okuma yazma bilmeyen, yarım yamalak Kürtçe'den başka dil konuşamayan Kürt köylüsünü, en sevdiklerine konuşmadan dakikalarca bakmak zorunda bırakandır..

burası türkiye ise biraz zahmet olacak ama, bırakın bu cıvık cıvık hümanistliği.
edit: köyünde kürtçe konuşursa konuşsun bu durumdaki birine zulmetmek zalimliktir ama büyükşehirlerde konuşmasın bence. yok türk şovenizmi, faşizmi ne demek la.
pkk marşını ıslakla çalan vardı bir ara aslında bakarsan adam ıslık çalıyor bu gayet normal durum ama adamın niyeti farklı. artık günümüzde her şeye dikkat etmek zorundasınız.

Türkçe'nin resmi dil olması Türkiye'de normaldir.

anormal olan Kürtlerin çocuğu ile bile Kürtçe konuşmasına izin vermeyen, Kürtçe türkü söyleyen vatandaşı işkence ile tanınmaz hale getiren zihniyettir.

sonra Kürtler neden silaha sarıldı diye ağlayıp dururlar, Türk Kürt kardeş ayıran kalleş derler..

ayıran kalleş değil yalnız, ırkçı ve şovenisttir de.

Diyarbakır cezaevi'nin duvarlarında yazan bir sözdür. Güzel ve mantıklı bir sözdür. Bu ülkenin tek resmi dili vardır, o da türkçedir. Ah ah eski günler.. Özletti..