bugün

Yenikapı’ dan taksime yürürüm. 5 durak için metroya para veremem
karşı odanın ışığı yanıyor diye rahatımı bozup gidip kapatmak. *
her ay maaştan düzenli para biriktirmek.
Günlük işlerden veya babamdan bir harçlık aldım mı para kala kala sararmaya kadar gidebilir. Cimri değilim ama parayı nereye harcamasını bilmiyorum annemde elimden alıyor.*
Gelir gider hesabı yapmak, sırf marka diye bi giysiye on giysi parası bayılmamak.
kahve, bitki çayı bilimum sıcak ve soğuk içeceği evde yapabilecek kadar baristalık bilgisine sahip olmam. eve gelen misafirlere Starbucks lezzetinde cool lime berry hibiscus efendime söyleyeyim frappe falan yapıyorum.
indirim kampanyaları sezon sonu seri sonu takip etmek. elimden gelen her işi yapmak mesela salonun kapısını boyadım camını kolunu felan değiştirdim. tamir edebileceğim herşeyi kendim tamir ediyorum. arabamın ufak tefek şeylerini kendim yapıyorum.

ihtiyacım olmayan şeylere para harcamıyorum. nerde ne ucuz diye araştırıyorum. mesela gidip bir ürüne hava atacağım diye 500 tl vereceğime gider 100 tl ye aynı kalitede ürün alırım. uzun süre kullanırım normalde.

ama bir sene önce dedim dünya ya bir kez geliyorum bu neyin tutumu belki yarın öleceğim yaptığım birikimi harcayamayacağım dedim. ben yiyemedim al siz yiyin olacak. artık umrumda değil. har vurup harman savuruyorum.
3 senedir aynı külodu giyiyorum.
Diş macununu, diş ipini, şampuanı marketlerde ne kadar olduğunu araştırarak almam.

Bir de yıpranmış pijama, çorap ve iç çamaşırlarına sempati duyuyorum. Evdekiler yıpranmışları Zorla attırıyorlar bana.
iç dış giyim, çanta ayakkabı ağırlıklı siyah ve düz alırım. Renk tarz uydurmak için fazladan yer, zaman, para harcamak istemem.
Markaya para vermem.
Dikişten anlarım, söküğümü kendim dikerim. Sıkıldığımı kendim değiştiririm. Kenarda köşede kumaş bulursam kendim de dikerim.
Annemlerden kalan artık ipleri attırmam, lif örerim.
Ampül anahtarı, priz, duy değişmek gibi küçük elektrik işlerini kendim yaparım.
Akıtan banyo tuvalete derz dolgusu çekerim.
Pencere kenarı, mutfak tezgahı silikonlarım.
Dökülen balkonu kendim sıvadım. Bu ay da taş dekor yapmayı düşünüyorum.
Eski mobilyaları zımparalarım, rölyef pastayla doldururum, boyarım.(sanki biraz hobim gibi)
Stor perdeleri kendim yıkarım, göndermem.
Kolay kolay eşya çöpe atmam, dönüştürürüm.
Kuaföre gitmem. Saçlarımı kendim kesip boyarım. Kaş, bıyık, fön, manikür, pedikür hepsinden çakarım. (annem eski kuafördü) malzemelerimi de toplu alırım.
Kozmetik ürün çok az alırım. Çeşitli vaatlerde bulunan yüz çeşit krem almam. Nemlendirici ve güneş kremi dışında kalabalık istemem.
Onlarca saç ürünü kullanmam. Bebek şampuanını hem yüz hem saç temizliği için kullanırım.
Anısı olan kitaplar dışında sürekli eskisini verip yenisini alırım.
Taksit yaptırmam, pazarlık edip nakit alırım.
Hiç düşünmeden para gömdüğüm gıdadır. Ondan kısılmaz ayıptır.

Böyle yazınca anladım ki tutumlu değil, cimriymişim.
bozuk para üstlerini bir kumbarada biriktiriyorum.
çorbacıda bir çorba ile 20 dilim ekmek yemek. en son çorbacının bana garip bakışıyla mekanı terk etmiştim.
Market kampanyalarını takip ederim, tatil yapmam, izin parasını alırım, şampuan, deodorant, deterjan gibi Ürünleri indirim zamanı stoklarım, normal fiyatından alınca kendimi rahatsız hissederim.
Bir giyim eşyasına 100 tl nin üzerinde vermem için ölüp bitiyor olmam gerekli, telefonumu 4 yıldır kullanıyorum(iPhone fiyatları düşmezse 2-3 yıl daha zorlarım). Dışarıdan alınan tüm yemekleri evde yapabilirim.

iyi de bu kadar tutumluyken, neden hala fakirim?
Bu işte bir yamukluk var.