turkce out arapca in

günümüz türkiyesinde araplaşma sürecine tanıklık eden bizlerin çoğumuzun farkedebildiği durumdur.

yıllar yıllar önce yani günümüzden çooook önce arapça ve farsça'dan dilimize girmiş olan bir ton kelimeyi kullanmanın araplaşma sanılması halidir. obsesif kompulsif desek neyleşmiş oluyoruz efendim?

tersinin olması gerekirken, her geçen gün daha da kötüye giden durum.

gericilik sevdasının türklerin tarihi çıkış yeri olan orta asya'ya ve ortaasya'daki (kadın-erkek eşit) kültürüne kadar değil sadece yakın tarihte hilafet ve osmanlı dönemini tercih etmesinin bir göstergesidir de ayrıca, bu nedenle bu out/in meselesi araplaşma olarak da ele alınabilir. (bkz: yobazlık)

nicklere yansıması için;

(bkz: nevi sahsina munhasir)*
edit: ve evet ne kadar hoşuma giden bir kelime olsa da arapça kökenli olması an itibariyle kendimden utanmamı sağlamıştır. yine de ingilizce nicklerden daha yakın gibi ama di mi? değil mi? hmm olsun ya napalım... *

okunan kuran-ı kerim' i daha iyi anlama çabasın olsa gerek. ama bir müslüman içinde gerekliliktir zanımca. ee boşuna atalarımız dememiş bir dil bir insandır. yobazlık da diyebilirlerdi, demekki yobazlık değil. *

1980 sonrası eğitimimiz, atatürk ilkeleri : devrim yerine inkilap sözcüğünün kullanılması.
şimdilerde popüler olan bir spor dalı için açılmış bir kurs (bkz: YELKENKANAT TEKAMÜL KURSU)
(gelişim ilerleme yok artık tekamül var arkadaşlar).

(bkz: dat dürü düt düt aruz vezniyle politik tahlil)

kullandığı her kelime öztürkçe sananların kelime arapça olunca rahatsız olması durumudur. kaldı ki dünyanın en derin dili olan arapça'yla tek sorunları islamla bağdaşmış olmasıdır. islamla bağdaşan her şey kötüdür, iğrençtir kimlerine göre.

ayrıca arapça'yı sevmenin gericilik olduğunu düşünenlere de hiçbir şey dememek lazımdır ki kumdan kaleciklerini yapmaya devam etsinler.

"in" öztürkçe'de içeri demek zaten, "out" ise dışarı. ingilizler bizden çalmış, hırkızlar.

tanım : uydurmanın son örneği, diller arası etkileşimi görmek istemeyenler tarafından uydurulan önerme.

atatürk'ün felsefe, devrim ve dünya görüşlerine aykırı bir durumdur (aksi taktirde latin alfabesini kabul etmez, arap harfleriyle yazmaya devam ederdik). tabi arapça'yı savunmak, ya da atatürk'e karşı olmak, günümüzün sömürgeleşen ve araplaşan (araplaştıkça sömürgeleşen sömürgeleştikçe araplaşan) türkiyesinde gayet normal bir durum olduğundan insanlar çekinmeden yapmaktadırlar bunu. (arada ''atatürk yaşasaydı akp'li olurdu'' ya da ''rp'li olurdu'' falan da derler, hatta şimdi ''ne alaka atatürk mevzusu, şimdi biz arapça'yı savunuyoruz o kadar, konu atatürk ise atatürk'ü en çok biz severiz aslında'' da derler; yersen).

dolaylı yoldan islam, ümmetçilik, dini inanç kavramlarına saldırmanın yeni şekli.
adama sorarlar, mustafa kemal atatürk paşanın günlük hayatta kurduğu cümlelerin kaçta kaçı arapça idi biliyomusun diye.
bunun nedeni arap deyince akla islam olgusunun gelmesi. tabi toplumumuzun kendine laik kanadı bu durumdan rahatsız çünkü laik devlette islamla bütünleşmiş bi dilin izleri olamaz.
yahu hadi olmasın ona bi itirazım yok, saf türkçeyi bende destekliyorum da, komik olan;
-arapça sanılan kelimelerin %80i farsça.
-dilimizdeki arapça kelime kullanımına ateş püsküren insanların yarı ingilizce konuşması.
bu çelişkilerden kurtulunca türkçe eğitime benden de okey body.

bonus:
(bkz: hepsi out ingilizce in)

- (bkz: ne batılı ne doğulu adam gibi türkçe istiyoruz)

surekli artan arapca tabelalar ve ilkokulda arapca egitim sayesinde turkce out olmaktadir.