bugün

Baklagillerden olan ve sadece * antalya'da satılan ıslak çerezdir... bitkisi nohuta çok benzer

tirmis antalya'da sadece 3-4 amcanın tekelindedir. bunlardan 2 tanesi bisikletli diğerleri camlı tezgah arabalıdır. pazarlarda da satılır.. çok ince bir kabuğu vardır, tuzlu yiyince lezzeti daha bir güzeldir. okul çıkışlarında karşılaşmanız muhtemeldir... kağıttan yapılan külahların içine doldurulur, fazla alacaksanız eğer küçük poşetlere doldurulur... her keseye uyar..
-amcaaa bana 100 binliralık tirmis versene
*al bakalım
-amcaa ben 50 binliralık istiyom
*50 mi tamam
-amca ben 200 binliralık istiyom
*tamam al bakalım
her mahalleye "pazar" misali belli günler uğrarlar... mesela muratpaşa mahallesi'ne salı-cuma uğrardı bizim tirmisci. bu amcalardan bisikletli olanı gür bir sesle "ta tu ti tirmis" yada buna benzer bir şey söylerdi, kendisine sorup öğrendiğim kadarıyla (10 sene önce) "tatlı, tuzlu tirmis" diyormuş kendileri... eskiden köylere çerçi denilen gezici esnaflar giderdi her şey olurdu onlarda, oyuncaktan, tencereye kadar... işte antalya'daki mahallelerin çocuklar için çerçicisi de tirmiscilerdi...
bu meredi antalya da satan adami 20 yaşın uzerindeki herkes tanır, hatta ben kendisini yaklasik bir on yıldır gormesem de bugun karşımdan gelse yine tanırım. antalya kucuk bir yer olsa anlarım da , bu adam net olarak 2 gune bir seyyar tezgahıyla mahallemizden de geçerdi ; nasıl bir gezme potansiyeli varmıssa artık.. sonralari kayboldu goremedik amcayı.

"du du duuut tirmis" der gibi gelirdi kucukken , megerse tatli tuzlu tirmis dermiş kendisi. antalyalılar icin çocuklugun hoş bir ayrıntısıdır bu tirmis.
(bkz: 90 larda çocuk olmak)
(bkz: antalya)
gurbette olan bana annemin sen seversin diyerek getirdiği enfes çerez. sadece antalyalı olanlar bilir bu tadı. beni benden alıp çocukluğuma götürmüştür. tirmisci amcanın -ki antalyada çocuk olup tanımayan yoktur o derece yani- tut tut tut tirmissss diyerek sattığı çocukluğumuzun güzel hatırası. bağımlılık yapar yedikçe yersin tuzdan dudakların şişer yetmez çırçır olursun ama yine de vaz geçemezsin.
yemesi acayip zevkli meşgale.

ulan yer yer kabuklarını sağa sola atardık ortaokuldayken. hele ki antalya da büyümüşseniz zaten bir bunu birde evren büfenin yengenini bilmeme şansınız yoktur.
Cin-tonikle efsane giden antalya şeysi.

Yüce yaratana hamdolsun ki antalyalı sevdiceğim getiriyorda yiyoruz. Yoksa nerden bulunur bu çorak bozkırda.
Antalya'da semt pazarlarından edinebileceğiniz inanılmaz güzel bir çerezdir. dün Salı pazarından bardağı 2 liraya aldım. ilk defa deneyenler "bu ne be" diyebilir. "sen ne anlarsın kro" diye cevap verilir. sonra başlar bi kavga, tirmisler falan hep havada