tespit üstüne tespit

gündelik hayatta yaşadıklarımızın mantıksızlığını düşününce, bunları açıklayabilmek, farklı yoldan ele alabilmek için başvurulan metotlardan birisidir. tespit ismiyle daha da özelleşen bir saptama faaliyeti de, bir durumun ya da olayın normalde gözüktüğünden farklı bir şekilde ele aldığında sebep-sonuç ilişkisinin farklı yorumlanabileceği üzerinedir. benim de niyetim, bunu yapabildiğim durumlarda tespit üzerine tespit yaptığım için burayı şenlendirmektir. şimdi bakalım:

http://odatv.com/metrobus...e-cikardi-2709161200.html

metrobüs kendi yolundan çıkıyor ve bu yoldan çıkış ile ilgili mahalinden zıplayarak kaçan bir metrobüs şoförü ve onun olaydan kısa süre önce tartışığı ve kendisine şemsiye ile saldıran bir yolcu var. şimdi burada suçlu olarak yolcu görülmüş ve onun kışkırtması ile fetö darbesinin bir uzantısı yapıldığı iddia edilmiş. ben ise tam tersini düşünüyorum.

bu darbenin başımıza gelmesinin sebebi, devlette fazlaca kümelenmiş cemaat mensuplarının yönetimi dağıtacak ve/veya ele geçirecek derecede kuvvetli olduğunu düşünmesidir. Bu kadar sayıya nasıl ulaştılar peki? basit, işe alım yöntemi olarak işi yapabilme becerisi değil, cemaate mensubiyet arandığı için. yani, işi ehline değil tanıdığa devretme yöntemi.

peki bununla mücadele sürecinde tek bir kurumda bu durumun değiştiği konusunda bir ışık gördünüz mü? tam tersine insanlar kanıtsız devlet dışına püskürtülerek yerlerine hükümete yakın kişiler atandı. dolayısıyla, aslında en temel yapısal problem hiç üzerinde durulmadan omurgada kalmaya devam ediyor ve şu anda x gruba, y topluluğuna, z aşiretine vb. mensubiyet yine iş ehliyetinden daha fazla önem taşıyor, haksız mıyım?

şimdi. psikolojik testleri türkiye de kullanımı çok eskilere dayanan iett nin bir şoförü, şayet gerekli kişisel özelliklere sahip olsaydı, yolcuyla tartışmaya girer miydi? bir şekilde sürtüşme oldu, "istediğim yerde indiririm" diye bir cümle kurar mıydı? soru çok basit ve net. yanıtı da öyle: tabii ki hayır.

bakın ülkenin haline, hep bir işi beceremeyen, eksik yapan ya da yapamayan insanlar yüzünden başımız belada. bir de üstüne, halihazırda bir geleneği ve üstüne operasyon da yapılsa alttan gelenlerin yetenekleri sayesinde devam edebilen kurumlar var. ikisi arasındaki farktır, metrobüsün yolunda gitmesi ile yoldan çıkmasını belirleyen fark. gidip komplo teorisi yumurtlayacağınıza bir işi düzgün yapın ve bir işi düzgün yapabilen insanlara sırf bu becerileri için destek olsun, daha yükseğe sıçrayıp iyi yaladığı için değil. öyle olunca etrafınızdakiler böyle dün fetoyu cilalarken bugün sizi cilalayanlar oluyor. iyi bir yazar, bilim adamı, aydın insan olmuyor; onların fikirleriyle ilgili paranoyanızı körükleyerek sizi istedikleri gibi kullanıyorlar. aydınız? sanmam ama denemeye değer.