suclular suc mahaline mutlaka geri doner ilkesi

suçluların suçu işledikleri yere geri dönmesidir. filmlerde bahsedilen bir olgudur.

bir de bunun gibi (bkz: katillerin maktüllerin cenazesine katılması)

(bkz: tilki)
(bkz: kürkçü dükkanı)

(bkz: yaraladığı adamı ambulansa taşıyan suçlu)

meclistekilerin pek değişmemesini açıklayan ilke.

(bkz: vuran kacar vurduran gelir)

psikolojik bir ilkedir, doğruluğu kanıtlanmıştır. polisler bu ilkeyi suçluları yakalamakta kullanmaktadır.

prison break'te olması imkansız ilke.

yazarların kullandığı tipik olay örgüsü unsurlarındandır.

evet dönerler. bakın cem uzan dönmek üzere bile..
(bkz: hırsızlar soygun yerlerine mutlaka dönerler)

(bkz: suç ve ceza)

(bkz: döndürmeyin orda)
(bkz: yapmayın çocuklar)

Aslında bütün suçlular değil. Büyüklük hezeyanı içinde olan narsistler için olay yerinde toplanan kalabalık bir tür rituel gibi algılanıyor yani kendisine tapinan insanlar olarak görülüyor.

Duygu merkezi olmayan psikopatlar ise korku nedir bilmiyor. Hani bal porsugu var ya aslana saldıran onu gibiler. Yakalanmaktan korkmadiklari içinde oraya geri dönmekte sıkıntı duymuyor.

Bazılarında ise bu bir çeşit meydan okuma. Kimilerinde ise gizliden gizliye pişmanlık duyduğu için yakalanma ve rahatlama isteği.

Yani özetle her suçlunun motivasyonaları aynı değil.

(bkz: in rust cohle we trust)