bugün

tuncay akdoğan şiiridir.

okuyanın büyüsüne kapılmadığı bir diyar görülmeyecektir..

sonra fark ettim ki; su akıyor, rüzgâr esiyor, yağmur yağıyor
her şey yine ve aynı şekilde oluyor
öyle bir yere geldim ki
sıcak ve soğuk, aşk ve nefret, savaş ve barış
üşümek ve sonra ısınmak gibi

gitsem ayrılık olur kalsam çöl
gidersem bende hasret olur ve belki beni sevenlerde özler
derken anladım ki
özlemden kimse ölmüyor

ama ben ölüyorum
nefes alıyorum, önemsiyorum ve gitmek istiyorum
anladım ki hasret yeni bir aşka kadar sürüyor..

sevdiklerim ve beni sevenler
bağışlayın
su akıyor ve ben gidiyorum
sonra fark ettim ki ...
sen bana herşeyi bir anda farkettirebilirmişsin. tüm yalanları, kandırmacaları. nasıl da inandım nasıl da yaslandım dağ sandığım göğüs kafesine oysa. herkes vurur da o vurmaz, düşürmez derdim. halt ettim. sen dağ değil tepe ol yeter kendin için.