sevgilisine kendinden çok değer veren insan

maldır ve bu insan benimdir. ne kadar salaksın diyorum sürekli kendime ama iflah olmaz bir serseri gibiyim resmen. ağzıma tam olarak sıçıp gittiğinde de “hö” diye kalırım.

Sonu hüsrandır.

bilinçdısında bi sıkıntı oldugu kesındır. belkı de kendısını böyle daha degerli hissediyordur.

hata eden insandır.

yapmayın.

çünkü değmiyor. değmediğinin farkına varınca iş işten geçmiş oluyor bu arada.

insan önce kendini sevmeli, kendine değer vermeli. Sevgiliye de değerini göstermeli. Hepsinin yeri ayrı.

daha çok değer veriyor muyum bilemiyorum ama motor kullandığımda kaskımı ona veriyorum.

Kendinden çok değer vermediğine sevgili mi denir ?

Biz zaten buna sevmek deriz. Sizin oralarda nasıl dönüyor işler sevene salak muamelesi yapmaya devam mı

Yanlış davranıştır zira ilişkide ki en önemli unsur denge olduğunu düşünüyorum.

çok büyük hata yapan insandır. bahçelinin deyimiyle "kiriştek gibi dönecek, beyninin üzerine çakılacak!"

üzülecek, bir daha üzülecek.. kimseye kendinizden daha fazla değer vermeyin ve aynı ketumlukla devam edin. hayat acımasız.

Ne zaman böyle olsa yemin ederim çok kötü oluyor.

Içinden geldiği gibi davranmalı insan ilişkilerinde. Sevgili değil karşısındaki arkadaşı da, ailesi de olsa her şeyiyle onu sevmek onu el üstünde tutmak istiyorsa, varsın tutsun. Hiçbir hesaplama olmadan hiçbir stratejiye başvurmadan nasıl biriyse öyle davranmalı. Pişman olmamak için. içinde kalmaması için. Her insan bir gün çekip gidiyor hayatlarımızdan, isterse nikahı bassın büyüyüle ömürleri bağlasın. Sonu yine de ayrılık. öyle de biter böyle de biter o yüzden geriye döndüğünde "elimden geleni yaptım" diyebilmek gerek ki hiçbir pişmanlığı da kalmadan geride bırakabilsin o insanı.

insan diyorum ama birinin size kendinden fazla değer vermesi çok önemli, değerli bir şey. Biri size kendinden çok değer veriyorsa siz de ona aynı değeri göstermelisiniz çünkü onun seçtiği kişi sizsiniz. Onca saçmalığınız, eksiğiniz, fazlanız ve onca mükemmel başka insanlar arasında gelip sizi seçecek ve kendinden fazla değer verecek kadar gönlü yüce biri o. ve bunun değerini bilmeyen, aynı sevgiyi karşıya daha çok yansıtmayan bir idiot için insan kelimesi çok fazla.

Şirazemiz kaymış artık ayar tutmaz olduk, kendini tutabilen kendinden fazla değer vermesin kimseye dostlar.

Aha lan ben bu. Sonra da gidince aylarca hüzün efkar..

Zamanın sonunda üzülenin sadece kendisi olan insan.

Bunu yaparsanız eğer bir zaman sonra onun yaptığı tüm hataları kafanızda küçültmeye, hatta hata olarak görmemeye başlayıp naparsa yapsın onu kabul ediyorsunuz. Sanıyorsunuz ki varlığında verdiği acı yokluğunda verdiği acıdan daha hafif ama değil işte.

(bkz: gold premium salak)

sevgilisine değer verdiğini sananlar aslında kendilerini ondan üstün gören bencil insanlardır. derin mantık şöyle çalışır: ben değer vermezsem sana sen bir hiçsin, sana değer verdiğm için kendini şanslı sayıp bana şükran duymalısın.

acı tecrübelerle öğrendim ki atalarımız yine haklı çıktılar : önce can sonra canan imiş.

böyle yapan insana gelen eleştirilerin nedeni, sevgilisine çok değer vermesi değil, kendinden çok değer vermesidir. bu iki şey ayrı şeydir. bırakın sevgilim için kendimden vazgeçirim masallarını. diyelim ki böyle bir şey yapsanız bile, onun adı değer, sevgi vs değildir. psikopatlıktır, gösterişliktir, görmemişliktir vsdir. ne derseniz deyin. sevgiliye sevgi o kadar basit bir şey değil. ama herkes basitleştirdikçe sevgiliyi gözünde, büyütüp saçmalanmaya başlanıyor işte.

kendime değer vermediğim için potansiyal bendir.

varsın mantıksız olsun, aksinin ne anlamı var ki?

Namümkündür.

insanın kendine verdiği değer, o değerle hiç yüzleşmemiş dahi olsa başkasına vereceği değerle mukayese edilmez.

Örneğin, Kimse bir deniz kenarında yürüyen sevgilinin o an içinde neler hissettiğine dair gerçek bir duyumsama ve beraberinde tam bir mutluluk hissedemez veya sevgiliyi üzen şey onu da o denli üzemez... insanların bu duygu halleri kendi deneyimlerine mahsustur ve insan sadece kendinde, kendi ruhunda mutluluğu arar, yaşar, bulur.

insan sevdiği kişi için bir çok şeyden feragat da edebilir. Ama bu onun ruhunun ısdırabını azdırmaya yarar ancak.

Birini çok fazla sevebilirsiniz belki kendinizden bile... fakat bu durum dahi içten içe kendinize verdiğiniz değerin, önemin, bencilliğin, icgudusel olarak sıkıntılardan şiddetli uzaklaşma arzusunun gereğidir.

Karşındaki buna değiyorsa normaldir, değmiyorsa boş.

yanlış yapan insandır. ikinci yanlışı da ben ona hak ettiğinden fazla değer verdim diyerek yapar. (bkz: hata üstüne hata yapmak) böyle bişeydir işte.

sonra da hayat bana hak ettiklerimi vermedi olur...