bugün

görsel
Gençliğinin baharında soldurulan çiçek; Özgecan..
Nasıl bir iğrençlik giydirelim şimdi sana? Gecenin üçünde Bağdat caddesinde tek başına yürümüyordun. Programa çıkıp babanı rezil de etmiyordun . Mini etek giyip ortalıkta da gezmiyordun. Açık giyinip erkekleri tahrik de etmiyordun. Ne yapıyordun sen Özgecan? Ne yapıyordun? Okuldan çıkıp eve gitmekti tek derdin. Çalışıp didindiğin, ben insanların hayatını değiştireceğim dediğin yerden, okulundan çıkıp eve gidecektin. Otobüsten indikten sonra eve geçecektin. Baban sana sarılıp "hoş geldin meleğim" diyecekti sana. Sonra annen kıskanıp hani bana sarılmak yok mu diyecekti. Sen ona da sarılacaktın ve annenin yaptığı o güzel yemekleri yiyecektin yine. Malesef ki 11 Şubat 2015'i gösterdiğinde o iğrençler ellerini sürmeye çalıştıklarında sana direndin Özge, direndin sen ! Direndiğin için yaktılar bedenini. Direndiğin için kestiler ellerini. Ama sen direndin Özge ! Sen direndin !. Umudumuz oldun, direnişimiz oldun. Keşke, keşke sen ölmeseydin de değiştirseydin dünyayı. Değiştirseydin insanları... Mekanın cennet olsun ÖZGECAN !