osmanlı memlük ilişkileri

osmanlıların beylik döneminden başlayan ilişkilerdir. baştan iki devletin de islam devleti olması ve osmanlı beyliği'nin cihat eden bir uç beyliği olması babında ve ortada henüz çıkar çatışması olmadığından genelde olumlu gittiği düşünülebilir. ancak fatih döneminden itibaren iki devlet iki güçlü ve kalıcı komşu konumuna gelince yavaş yavaş gerilimler başlamış ve 2. beyazıt döneminde bu gerilimler zaman zaman savaşa dönüşmüştür. nihai sonuç yavuz sultan selim'in memlük devleti'ne son veren zorlu seferi sonunda alınmıştır.

(1485- 1491)
fatih döneminde hicaz su yolları sorunu yüzünden osmanlı - memlük ilişkileri bozulmuştu.
2.bayezit döneminde ise memlüklülerin;
cem sultan'ı korumaları,
karamanoğlu kasım beyle osmanlı alyhine işbirliği yapmaları,
dulkadiroğulları beyliği üzerinde egemenlik kurmaya çalışmaları,
ramazanoğulları beyliği'ni hakimiyetlerine almak istemeleri,
hicaz'a giden türk hacılarından vergi almaları osmanlı- memlük ilişkilerini daha da gerginlrştirdi.
2.bayezit döneminde memlüklülerle yapılan savaşlar altı yıl devam etti (1485- 1491).
bu altı yıl savaşlarda taraflar birbirlerine üstünlük sağlayamadı. tunus hükümdarının aracılığıyla antlaşma yapıldı. buna göre;
osmanlı devleti savaşta aldığı adana ve tarsus'u hicaz bölgesine ait vakıf toprağı olduğu için geri vermeyi kabul etti.