bugün

hayatın devamı için gerekli olan solunum işlemi. almak yada vermek kolay gibi gözüksede;
bu ikisi arasındaki işlemler insan aklının ve idrakinin haricinde bir sistem le gerçekleşir.
bazıları için bir kriterdir;
(bkz: nefes alsın yeter)
risk nedir sorusuna cevap niteliğinde eylem.
bakış açısına göre değeri değişen bir eylem.
bulutsuzluk özlemi'nin yorumuyla;

Hiçbi kere hayat bayram olmadı ya da
Her nefes alışımız bayramdı.
=Soluk almak. Havada bulunan gazların ağız ya da burun yolu ile vücut içerisine alınmasıdır. bu gazlar akciğerlere gider. oksijen gazı bronşlar alveoller sayesinde kana karışarak vücutta dolaşır ve enerji üretmek (bkz: ATP) için oksijenli solunum yapmayı bekleyen hücrelere ulaşır. Diğer gazlar ise oksijenin kullanılması sonucu açığa çıkan karbondioksit ile tekrar havaya verilir(Soluk verme).
Nefes almak, içten içe, derin derin,
Taze, ılık, serin,
Duymak havayı bağrında.

Nefes almak, her sabah uyanık.
Ağaran güne penceren açık.
Bir ağaç gölgesinde, bir su kenarında.

Üstünde gökyüzü, ufuklara karşı.
Senin her yer: Caddeler, meydan, çarşı...
Kardeşim, nefes alıyorsun ya!

Koklar gibi maviliği, rüzgârı öper gibi,
Ananın südünü emer gibi,
Kana kana, doya doya...

Nefes almak, kolunda bir sevgili,
Kırlarda, bütün bir pazar tatili.
Bahar, yaz, kış.

Nefes almak, akşam, iş bitince,
Çoluk çocuğunla artık bütün gece,
Nefesin nefeslere karışmış.

Yatakta rahat, unutmuş, uykulu,
Yanında karına uzatıp bir kolu,
Nefes almak.

O dolup boşalan göğse...
Uyumak, sevmek nefes nefese,
Kalkıp adım atmak, tutup ıslık çalmak.

Sürahide, ışıl ışıl, içilecek su.
Deniz kokusu, toprak kokusu, çiçek kokusu.
Yüzüme vuran ışık, kulağıma gelen ses.

Ah, bütün sevdiklerim, her şey, herkes...
Anlıyorum, birbirinden mukaddes,
Alıp verdiğim her nefes.

ziya osman saba
kötü olan her şeyi tatmış ve artık yenilmiş insanın ağlamak için nedenidir.
alınan nefesin geri verilmediği sürece pek bir anlamı yoktur.
ortamdaki gazı solumak.
normalde insanın kontrol edemediği etmediği bir olaydır.şöyle bir durum vardır bide; bir anda nefesinin kontrolunu ele geçirirsin *ve bazı şeylerin kendiliğinden gerçekleşmesi gerektiğini her şeye mudahale etmemek gerektiğini anlarsınız.
artık hissedemediklerimden...
seninle yaşamaktır nefes almak,
kokunla uyanmak, varlığınla bütünleşmek...
dağ, tepe, toprak...
ne kadar yol,
ne kadar uzaklık ölçüsü varsa umursamadığım,
gözlerinde son bulmaktır nefes almak... *
belki, bizlere verilen en güzel hediyedir. sayılı olduğunu bilmeli her anımız icin teşekkür etmeliyiz yaradana.
OLMAYA DEVLET CiHANDA BiR NEFES SiHHAT GiBi SÖZLERiNi HATIRLATAN HADiSE. BU ARALAR YAPAMADIĞIM YEGANE ŞEY. *
... ve nefes vermek. bu gelgit bitti mi hayattaki varlığınız da biter.
sıradan bir şeymiş gibi görünse de hiçbir şeye değişilemeyecek kadar değerli bir nimettir.

(bkz: değerini kaybedince anlamak)
tek gerçek, nefes almak için sevgiye , sevilmeye ihtiyacımız var.

edit : gerçek sevgiye..sizi sizden daha fazla sevebilecek birine..
bazen unutulabilir.
(bkz: ben bunu gördüm abicim)
nefes alcak aga...
astım hastasıysanız vede burnunuz sürekli tıkalıysa oldukça zor yapılabilen eylem.
sağlık açısından doğru olanı; burundan alınan nefestir. burundan alınır, diyafram hareket ettirilir, ciğerler şişirilir ve ağızdan verilir. genelde insanlar göğüs bölümünü hareket ettirirler ve bu da yanlış olanıdır.

bu arada, en doğru nefesi bebekler alırlar.
hayatı içine çekmektir.
“şimdi tek istediğim nefes alabilmek, ötesinde yok gözüm.
kaçmak da mümkün buradan elbette ama benim istediğim kaçmak değil ki.
ne varmayı arzuladığım bir öte diyar,
ne de bir yerlerde bıraktığım kayıp bir cennetim var.
sadece çıkmak istiyorum.
çıkmak da değil, çıkabilmek. ben o ihtimali seviyorum.
seçeneğim olmasını, kapının aralık kalmasını…
durmuşum bir eşikte, ne bir adım geri, ne bir adım ileri, uzatmışım kafamı aralıktan dışarı, sırtımı dönmüşüm o cehennem sıcağına, mutlu mesut, çocuk çocuk soluklanıyorum serinlikten, ötesi gerisi ne gam.”
akabinde nefes verilen zaruri eylem.
ilk görüşte aşka tâbi olunduğunda , kalbe akın eden heyecan semeresiyle daha sık gerçekleştirilen gayet insani bir eylem.