bugün

Hiç sorguladık mı kendimizi, neden iyilik yaparız? Akrabaya, arkadaşa, eşe-dosta, fakire, muhtaca neden ikramda bulunuruz? Renkli peçeteli, ihtişamlı, çeşit çeşit ikramlı sofralar neden hazırlarız? Neden ihtiyaç anında tatlı uykumuzu ya da işimizi-gücümüzü bırakıp yardıma koşarız?
Zihnimizin bir köşesinde “bir gün o da bize…” anlayışı, ne iyi adammış “… desinler” düşüncesi, “el-alem ne der” kuruntusu, “…yapmadan içim rahat etmez” takıntısı, “ne iyi insan olduğumuzu” ispatlama telaşı yoksa da iyilik yapmamızın bir sebebi vardır mutlaka değil mi?
iyilik sebepsiz kötülük sebepli yapılır.
gece daha rahat uyuyabilmek için. elinizi vicdanınıza koyun. gerçi bu sözlükte herkesin eli vicdanında hep zaten, pardon.
(bkz: ayna nöronları)
(bkz: empati kurabilme yeteneği)
görsel
(bkz: what s in it for me)
Genelde iyilik sebepsiz yapılır fakat çevremden gördüğüm kadarıyla ben buna iyilik yapayım benim ona işim düşerse hayır demeye şansı olmasın diye yapanlarla dolu.
(bkz: Ödev ahlakı)

(bkz: Kant)
kendini topluma kazandırmak iyi hissetmek için yapılır bazen.
tatmin olmak da bir tatmin etme biçimdir, bu yüzden. mesela birinin tatmin olmasından biri tatmin olabilir.

şöyle örnek vereyim: tatloş şirin bir çocuğa şeker vermek onu mutlu eder ve onun gülümsemesi sizi mutlu eder.
Kötülük görmek içib nedendir ki biz insanlara hep iyi sekilde yaklasiriz ama onlar yaptigimiz iyilikleri gormeyip bize binlerce kotuluk yapar. insanlik bu cunku.
Sagopa'nın dediği gibi;
"Olması gereken şeylerin adını iyilik yapmak koymuşlar."

Sadece algılar günden güne kirlendiği için iyilik yapmak lüks gibi gelmiştir.
iyiliği neden yaparız diye düşünmek yanlış bir kere bunu başlığa dökmeye ise sözüm yok.
iyi bir dünya için, mutlu edip mutlu olmak için.
modern yaşamın yoğunluğunda iyilik yapabilmek yürek işiymiş.

kişinin iyilik yetisi, başarısızlıklara mizahi hislerle bakabilmek ile 80/20 ilkesinden örümcek diyagramlarına, reddi kabule dönüştürdüğümüz anlarla ilintili olabilir. hangi dili konuştuğumuzdan bağımsız olarak, iyiliği merhameti ve vicdanı rehber niteliğinde kabullenmek ile ilgili de olabilir.
egonuzu tatmin etmek için. evet.
Kendinize ya da çevrenize karşı kendinizi sebep olarak gördüğünüz olumsuzlukları nötrlemek, kendi halinizde karmanızı eşitlemek için.
Kendimizi iyi hissetmek için,dahası varmı?.
Birinin kalp ağrısını yatıştırmak, kendininkini unutmaktır.

—er. m. K. Gupta
yaptığımız kötülükleri bir nebze de olsa nötrleyebilmek çabasıdır. sevap point diyerek özetleyebiliriz.
Fıtratımız da var, tabiki herkesin polyanna olması beklenemez ama her insan dini dili ırkı ne olursa olsun dogası gereği vicdan muhasebesi yapar. ayrica iyilik yapma eğilimi sonradan öğrenilmiş bir durum degildir.
ya yapınca iyi hissetmenden dolayı ya da yapmayınca duyduğun rahatsızlık hissini yaşamamak için diye düşünüyorum.
iyilik yapabilmek güzel şey.
kimisi "iyi"dir kimisi de değildir, iyi olan iyiliği yapar, balığın yüzmesi, müzisyenin müzik yapmadan duramaması gibi.
Belalar, kötülükler pesimizi birakmasin diye.
neden diye sormadığımız için yaparız zaten.