müştemilat

duyulmasıyla birlikte insanda,

kerpiç veya tahtadan yapılmış,

sağı solu dökülen,

dandik bir yapı hissiyatı uyandırandır.

belki de saray lan görmedik bilmiyoruz.

romanların olmazsa olmaz kelimelerinden biridir. zengin ailenin yanında yaşayan hizmetçi, bahçıvan, dadı vb. insanların hayatlarını viran ettikleri derme çatma bir yapıdır bu.

geçtiği cümleler okunduğunda insanı rutubet kokan, loş bir ortama alıp götürüverir ansızın. yürek burkar.

hizmetçilere tahsis edilmiş müstakil evlere denir. konum olarak köşk, villa gibi yapıtların bitişiğinde yapılır.

biraz aristokrat kokan arapça kökenli kelimedir.
tanım: binaya yapılan ek yapılar.

osmanlıca; esasa dahil edilen, kapsam içerisine alınan anlamına gelen bir sözcüktür. müştemelat olarak da yazılmakla birlikte; müştemilatın bir iştimal edeni, kapsayanı olmalıdır ki bu da müştemil dir. dolayısı ile müştemelat şeklindeki yazımından ziyade, Ebruli osmanlıca sözlük'de de olduğu gibi müştemilat olarak yazımı akla daha yakın gelmektedir.

türk sinemasının çekimleri için önemli yere sahip, genelde hizmetçi odası olarak kullanılan villa yada evlerin bir bölümü.
+ niçin suskunsun orhan! izdivacımıza bir mani mi var?
- nayır ayfer. yanlız bu muştemilattaki buluşmalarımızı öğrenirlerse çok fena olacak.
+ üzülme sevgilim. pempe panjurlu evimize geçeceğimiz günler yakındır.

ana binaya yapılan eklenti.