bugün

meybuzu açamayan çocuklar vardı, hı işte onlar büyüdü şimdi de su şişesini açamıyorlar.
pek sağlıklı olmasa da, milenyum öncesi nesil için serin ve lezzetli bir eğlencedir. buzlukta unutulmuş bir kola şişesinde* de doğal olarak imal edilebilir. tabi şişeyi kesmek gerekir.
paketi biraz yamuk yumuktur ama olsun. çürük meyvenin daha sağlıklı olması gibi bişiy.
limonlu olanı en güzelidir.
Bu yaşımda yaşadığım bütün beyinsel fonksiyonel bozukluklarımın sebebinin olduğunu düşündüğüm tüketim maddesi .
Bardakta sunulan special edition tüm meybuzları denediğime yemin edebilirim .
çocukluğumuzun vazgeçilmezi olan, serinletici buz..
en güzeli limonlu olan, bir tanesi için 3 saat koşup maç kazandıran emmelik bir buzdur.
Meybuz benim çocukluğumun heyecanı, özgürlüğümü kazanmamı hatılatan yiyecektir, şöyledir ki ilkokul sonuna kadar annemin diktasından ve emirlerinden çıkmamamdan ötürü hiç yememiştim, bir gün beden dersinde herkes yiyordu ve bende artık yapabilirim diye cesaretimi topladım, evet dedim, bende dedim gidicem alıcam, gittim aldım, nasıl olsa annem yoktu beni göremezdi. ancak öyle olmadı, annem öğretmenlerle görüşmek için birden okula geldi, baskın yaptı ve beni meybuz yerken gördü. Çok korkmuştum.. ama o bana sadece güldü. O zaman anladım ki, hak verilmezdi, alınırdı.
kırmızı olanı ağzı yüzü falan hep boyardı ama çok güzeldi. çocukluğumdu biraz.
cocuklugumda her gun yedigim,su an evde olsa saldiracagim serinletici sey.
üzerinde eskimo resmi olurdu.
bir zamanların efsanesi.

'' hala satılıyor mu acaba ?" diye bakkala gittim. hala duruyor lan . insan duygulanıyor be.
delikanlılığımızın vazgeçilmez tüketimiydi.

Şimdiki gençlerde magnumcu olarak yetişiyor.
''kuyu suyundan yapılıyo o'' diye karalama kampanyalarına bile maruz kalmıştır zamanında. hey gidi.
Rekabet anlayışı değiştirmiş piyasanın anasını ağlatmış olandır.
(bkz: liseliler bilmez)
Çocukluğun vazgeçilmez dondurulmuş meyve sulu buz parçası. Annenin artık yemiyceksin yasaklardı, gizli gizli alınıp tüketilirdi. Öyle bir adet kesmezdi insanı, çogu zamanda hasta ederdi beni ama vazgeçmedim hiç bir zaman. Çocuklukluk yıllarının unutulmazıdır.
beni geçmişe götüren hüzünlendiren, tek kelimeye yıllarımı sığdıran şey.

(bkz: ağlama dayanamam)
bunun bardakta olanında böcek çıkmış diye hikayeler dolaşırdı eskiden.
Tüp şeklinde olanı 5, bardak olanı 15 kuruşa satılan üründü bir zamanlar. Vişneli buzu kaşıklamanın, limonlunun suyuyla serinlemenin keyfi bambaşkaydı.

şimdiki amk veletleri tablette meyve kessin. Sizin ileride çükünüz de kalkmaz söyleyeyim..
mahalle maçlarından sonra kaybeden tarafın kazanan tarafa ısmarladığı meyveli buz.
annemden max parası alıp gidip beş tane meybuz alınca sanki dünyanın en üç kağıtçı insanı benmişim gibi hissederdim.çok zeki gibiydim sanki. ehe.

unutulmayan anıların figüranıdır meybuz. duygusallaşmış gibi bişi oldum şu an. neyse tamam.
buzdan boyadır, 1 kuruştu zamanında.
bir neslin bağışıklık sistemini güçlendiren merdiven altı üretim aşırı eğlenceli lezzetli dondurması. şaka lan dondurma demeye bin şahit bildiğin buz. kolalısının hastasıydım. param olmadığından da değil hakketen lezzetliydi ama sonu hep doktor hep iğne!
limonlusunun hastasıydım.sonra gelsin popodan iğneler.