bugün

güzel bir günün akşamında eve gitmek için metroyu beklerken bi kız fark edilir. aaa ne güzelmiş allah sahibine bağışlasın, sahibi yoksa benim olsun duasından sonra gelen metroya binilir. kız tam karşıya lak diye oturmuştur.

yol boyunca kız baştan aşağı süzer, elin, yüzün, montun, kaşın gözün teknik analizini çıkartır. tabi eşek olmadığından sen de gerekli tetkikleri yaptıktan sonra gözlerinin içine baka baka, bazen gözleri kaçırarak yol boyu izlersin güzelliğini.

neyse metrodan inilir, kader bu ya oldu ya kız da o durakta iner. uuu bu gece tam havamdayım hem kumarda hem aşkta, şarkısı söylenerek rink otobüsüne binilir. yüce tanrım 30 saniye sonra o da otobüstedir.

ulan bizim mahallede böyle güzel kızlar mı varmış yeni taşındı heralde, dedikten sonra aynı anda ayağa kalkışmış inme düğmesine basılmıştır.

ceylanı ürkütmemek için arkadan gitmek yerine hızlı adımlarla yanından geçerken metrodan inince edilen 2-3 cümlenin hatrına selam verilerek veda edilir.

siteye girilmiştir ama kız hala arkada. ulan bu yan komşunun kızı mı ne kadar güzelleşmiş, derken camda pis pis gülen anne belirir.

en sonunda kapıya kadar gelince kız kişisi;
- ben sebastian amcalara gelmiştim, sen onun oğlu antuan mısın? ben falancanın kızıyım, annemler burdalarmış da beni de çağırdılar.
- evet @&#₺*%?!;?";

şimdi de yemeğe çağırıyolar, o may gat. onlar yemiş, ikimize yemek hazırlamışlar. olsun varsın çocuklarımız uzaylı olsun.