bugün

acı çekmekten hoşlanan, kimi zaman bundan haz alan kişilere denir. (bkz: mazoşizm)
kişinin hem sadist hem de mazoşist olan versiyonu için
(bkz: sado mazo)
(bkz: mazoşizm)
en sevdiği eylemler:
-bileklerini zevk için kesmek,
-vücuduna maket bıçağıyla yazılar yazmak,
-"toplu iğneyi ne kadar derine batırabilirim" demek ve bunu test etmek,
-tırnakların et diplerini koparmak,
-dilini tüm gücüyle ısırmak,
-2 parmakla ağzını iki farklı tarafa çekmek,
-yanan ateşin üzerine elini koymak,
-çivili yatakta yatmak,
-uçlu kalemi kola batırmak,
-duvara kafa atmak,
-yumrukla cam kırmak,
-parmağını elektrik prizine sokmak,
-vücudundaki yaraları deşmek,
-tırnaklarını sökmek vs. olan ağır psikolojik sorunlu kişi.
acı mutluluktur?* diyen insan modeli
aşık olan insan.
sadece fiziksel acıyı sevmek olarak bakmamak gereken durumdur. bunun birde ruhsal acı boyutu vardır -ki şahsen benim ilgimi çeken yönü odur.
kendine acı çektirmekten hoşlanan insan modelidir. insan manyak olmalı bole bişey için. (bkz: sadist) (bkz: sadomazo)
daha fazla acı için elinden geleni yapan hatta inandığı tanrıya daha fazla acı çektirmesi için yalvaran, nefsina savaş açmış insan tipi de denir..
(bkz: hz eyyub)
freud'a göre çoğu uysal, kibar ve yardımsever insanlardır. bu niteliklere sahip olmanın doğal sonucunun acıyı göze almak, bir yerden sonra mutluluğu da acının içinde aramak olduğunu anlamak zor değil. ama ya birilerinin*, yıkımı-zararı sırf kendine dönük diye birine hasta derken, şiddeti başkalarına yöneltene kahraman demesi*?..bir yanlışlık var bir yerlerde sanki!
her insanın zaman zaman düştüğü durum
f.nietzsche. o acı çekmekten hoşalanan biri. çılgın baş ağrılarına rağmen hiç bir yardım kabul etmemiş ve bu baş ağrılarını yeni çıkaracağı kitabının doğum sancıları olarak nitelendirmiş ve bu acılarla yaşamayı kabul etmiş.
(bkz: steve o) şuradan görülebilir: http://www.youtube.com/watch?v=4AokUjV2joM
cem uzan'ın olası başbakanlık sürecinde mazotu 1 ytl yapmasıyla bayram edecek olan kesimdir.
(bkz: jackass)
Allahın verdiği bu vücüda sürekli zarar veren.acıyla yasamayı sevenler.
aslında psikolojik bir rahatsızlık gibi ele alınması gereken bi durumdur. her insanın içinde bi parça bulunur fakat kendini doğrayıp kesip mutlu olmaya başlayan ve bunu sürekli tekrarlayan kişilerin tedavi olması gerekmektedir. türk toplumunun bir kısmında da vardır.
(bkz: jilet)
(bkz: müslüm gürses)
acı çekmekten büyük zevk duyan ve her fırsatta bu işlemi tekrarlayan kişi.
çekilmez insanlar oluyorlar, "ben bunu haketmiyorum", "ben mutluluğu haketmiyorum" gibi söylemleri oluyor. eger kolay elde ediyorlarsa tercih etmiyorlar, sürünmeleri gerektigini düşünüp vazgeçiyorlar. bunalım takılıp asosyal oluyorlar, doom metal dinliyorlar, acı çekmeye çalışıyorlar müzikle. evet yakından tanıdım zamanında, baktım sadist birine ihtiyacı var, benimle mutlu oluyor halbuki mutsuz olmak istiyor. çok garipti, benim için önemliydi ama doğalarımız farklıydı resmen. sadist kız bulcam ona, acıyorum bu haline *.
egzama olan zavallı derisini kaşımaktan zevk alandır. elleri bağlanmalıdır.
yakacagını bile bile acı biber, acı sos vs. yiyen, yerken haz alan kişilerdir.
istanbul gibi kalabalık,suç oranı yüksek ve pahalı bir yerde yaşayıp,bir üstüne bundan zevk alanların rahatsızlığının tıptaki karşılığı. *
bütün mutsuzlukların ve sorunların temelinde yatan gizli problem. depresyondaki ki$ilerin gizli öznesi.
urfa'da her sabah acı biberle kahvaltı yapıldığı hatırlanınca sayısı artan kitledir.
türk halkının yüzde 47 virgül bilmemkaçıdır.
(bkz: mazoşist kültür)