bugün

terapi , terapi , terapidir. , mümkün mertebe ilaç kullanmamaya kullanıyorsanız da dozunun az olmasına dikkat edin.
iş, güç. can sıkıntısını engelleyecek faktörler.
major depresyon, sadece hayatta aktif olarak tedavi edilebilecek bir hastalık değildir. bu hastalık için öncelikli çözüm önerisi, düzenli ve bol dozda ilaç tedavisidir.
kitap okumak,deniz kıyısında düzenli yürüyüşler yapmak,unlu ve şekerli gıdaları iyice azaltmak hatta mümkünse tamamen kesmek,balıkyağı ve vitamin b12 kullanmak..

(( edit: kitap okumak ve spor yapmak özellikle çok çok önemlidir..beynin egzersizi kitap okumak ve yeni şeyler öğrenmektir..düzenli spor yapmak da beyne çok faydalı tesir etmektedir..))
(bkz: paksera) yada (bkz: remeron)
internetten arama yapılarak çözüm bulmaya çalışılmamalıdır çünkü kişiden kişiye hastalığın etkisi, ilacı, ilacın dozu değişir.
ciddiye alınması gereken bir hastalıktır. doktora gidilmelidir ancak devlet hastanesi doktorlarının 15 dakikalık terapileriyle yetinilmemelidir.
hayatımdan üç yılı çaldı. tedavisi vardı da ailem neden beni götürmedi diye kendime soruyorum. şimdi 2 haftalık bir tedavinin bile yıllar sürecek depresyonunuzu ortadan kaldıracağını öğrenince insana fena koyuyor. ilacı doya doya kullanın. psikolojik ilaçlar halk arasında öyle zararlı böyle zararlı derler ama bilinen çok önemli yan etkileri yok.
(bkz: yavru köpek)
depresyonunu bağrına basmak, kabullenmek... düzelmek diye bir şey yoktur.
kesinlikle terapi. 14 yaşındayken sahip olduğum hastalıktı. ve 16 yaşında beni, ben fark etmeden bırakan hastalık. *
sobada kestane yapın. iyi gelir. hoştur.
amelie izlemek böyle kestane şekeri yerken ama.
kesinlikle elinize kalemtıraş jileti alıp bileklerinizi kesmek değildir. yeni ergenler böyle yapıyorlar aga. mazoşist misin lan psikopat?

en iyisi kendinize bir dost bulun ve onunla dertleşin orana burana jilet sokmaktan daha iyi bir çözüm.
beyne direk elektroşok. en son çözümdür, ama etkiliymiş.
güncel Önemli Başlıklar