mahalle maçı yapmış efsane nesil

ah lan ahhh....

3 korner 1 penaltı.

adım sayarak ilk adamı alma.

kaleye iyi biri geçerse 2. atılan penaltı.

adamın boyle diyor diye karşı takıma kararı kabul ettirmek..

kola için yapılan ve hiç sonucu olmayıp saatlerce süren maclar.. tabi en sonunda herkes eve cagırılınca hep golu atan kazanırdı.

2 gol yiyen kaleden cıkardı hiç sabit kaleci olmazdı..

daha vs vs .. özledim be şimdi halısahada yapılan maçlarda neymiş oyle. hakemi bile var. hakemli maçmı olur amk ..

edit: kornerlerden penaltı olur.

sagol bir alex olan adam.

her çıktığım maça takım kaptanı olarak çıkıp, mahallemi en güzel şekilde temsil etmişimdir. yenilmez bir mahalleydik biz.

90 lar da çocuk olmak. bizim nesil. sokakta sporcu kağıtları tasolarla kumar oynayan bilye oynayan maç yapan mahalle kavgaları yapan bisikletli çeteler kuran nesildik. güzel dostlukların sahibi delikanlı sevdaların talibi idik. hey gidi günler hey!

kaleyi aralıklarla çaktırmadan küçültmüş nesildir. genelde bir yerden sonra boku çıkar ve kale tekrar adımlandığında ilk adımlayan kişi 5 adım atmayı unutmuştur.

top direğin ( taşın ) üzerinden geçince hep birlikte gol diye bağıran nesildir. ben de onlardan biriydim üstüne üstlük mahalle takımı kaptanıydım lan. takıma bak direğin üstünden geçerse faul olursa ya da benzeri bir durumda hep birlikte hareket ediyoruz bağırın oynamayın ama kabullenmeyin ona göre dediğimi hatırlıyorum. duygulandım valla. mızıkçı mıydım acaba ben ?

topun sahibinin güzel oynama konusunda sorgulanmayıp sürekli kadroda yer aldığı nesildir. modern futbol ile ifade edecek olursak topun sahibi cristian baronidir.

--spoiler--
adamın devam etti

adamın gol diyor

atan alır

ali sami yen mi lan burası?

--spoiler--

o değil de aga

1- 10da bitecek maç 9-9 olunca neden uzuyordu ?

2- kaleci değişince neden 2 tane atıyorduk?

Yeni nesillerin de kendisi gibi olduğundan bihaber nesil. Var hala mahelle maçı yapan çocuklar. Hatta geçen gün 4 tane çocuğu futbolcu kartları çarpıştırırken gördüm. Şişman çocuk ütüldüğü halde diğerlerini dövüp bütün kartları aldı. Bi şey yapmadım tabi. Doğayı akışına bırakmak lazım. Siz hiç yavru ceylanı aslandan kurtaran belgeselci gördünüz mü.

Edit: şimdi aklıma geldi. Santra yapılırken aynı takımın oyuncuları paralel duramazdı. Öyle yaparlarsa top karşı tarafa geçiyodu. Onun mantığını çözemedim hala. Bilmiyorum Belki de sadece bizim mahalleye özgü bi kuraldır.

az mı döndü o toplar direkten , az mı kaleci oldum be.

90'larda çocuk olma şansına nail olmuş nesli tükenmekte hatta tükenmiş olan nesildir. yeri gelir spor ayakkabılar kale direği vazifesi görür. kişi sayısı azsa tek kale maç da dersin. kız erkek ayrımı da yoktur, hepsi de mahallenin çocuğudur. çalımlayanlar fena çalımlanır. bahsederken de nostalji havası estirir.

araba geliyo diye kalecisine kadar herkez sabit durur araba gecince kaldigi yerden devam ederdik bikac adim kayan cakallarla kavga etmisimdir hep evet dogrucu davuttum.

"atarım patarım ben senin babanın bıyığını keserim" lerle taşın üstüne tükürüp "yaş mı kuru mu" diyerek takıma adam seçmiş nesildir. candır can...

bilmeyenlere yassı bir taşın üzerine tükürürsünüz. taş havaya atılır ve bilen taraf ilk adamı seçmeye başlar ve karşılıklı olarak sırayla devam eder adam seçme işi. eee o zamanlar para bulamazdık biz yazı tura oynamaya.

spiker modu güzel olurdu.

2 golde bir kaleci değişirdi. hıaamınaa bilerek ne gol yerdi arkadaşın sıra sana gelince.

susardın, koşup eve anneee anneeee diye anırır 2.5'luk kola şişesine su doldurur annen atardı sana dibini görene kadar içerdin.

Hey gidi gunler hey dedirten zamanlarda bulunmus efsanevi nesildir.

Takimin golcusuydum o zamanlarin son yas grubu sayildigimdan boyum digerlerine gore daha ufak oldugundan oturu hep kale onunde tehlike yaratirdim cunku daha hizliydim abiler beni dusurdugunde sesimi cikartmaz gollerimle onlara cevap verip abartili gol sevincleri yasardim takim arkadaslarimla daha dogrusu abilerimle beraber.

Ve bir keresinde hic unutmam bizim mahallede emrah abi takimin en iyi oyuncusu, en buyugu takimin kaptani, ruhu aslinda her seyi olan adam beni takima almamisti butun mahalle sohretimi bilmesine ragmen bende ezeli rakibimiz olan yan mahalleye transfer olmustum tamer abi yan mahallenin her seyi olan adam beni daha disiplinli bir sekilde egitmisti ve ilk macim kendi mahalleme karsiydi o macta 6 gol atmistim macin sonlarina dogru beni dusurmuslerdi dizim parcalanmisti yine de seke seke oynamaya devam etmistim cunku takim ruhu cok onemliydi oyle yaraya falan bakmazdi sonuna kadar mucadele edecektin ve bende oyle yaptigim icin cok gururluydum sonra emrah abi bizim mahalleyi birakti yasi kemale erince siddik abiye devrolmustu takim bende diger mahallede gucume guc katarken benimle tekrar gorusmelere baslanmis eski mahalleme yani normal kendi mahalleme donmeye karar vermistim tamer abiye tesekkurlerimi sunup karsilikli saygi, sevgi baglari icinde sozlesmemi feshetmistik. Ve eskisinden daha iyi bir sekilde eski takimima donmustum ve o zamanlar herkes ustune bir seyler koymus yenilmez bir korkulu ruya haline gelmistik ah ulan hatirladim simdi cok duygulandim.

Çocukluğunu sokakta geçirmiş nesildir. Evet.