leş kargalarının tabutlardan beslenmesi

ucuz iç politika hesapları için, idea mağdurlarını israil'in üzerine bodoslama salmaktır.
akabinde de ağlamaktır.

elin katili, 'vuracağım' diyor, sen kılını kıpırdatmıyorsun. sonra da iş işten geçince bağrınıp duruyorsun. yemezler.

şakşakçıların da bizzat senin yaptığın, ceset siyasetini başkalarının üzerine yıkmaya çalışıyor.

onu da iki kere yemezler.

not: boş bakınız tehlikelidir.

not 2: sübyancı ahlaklılar güruh halinde dolanır. bu koşul, topluca asılmalarına engel teşkil etmez.

türkeş sonrası mhp'nin gittiği yolu en güzel özetleyen durumdur. kürt açılımından sonra bir takım ulusalcı güruh da bu yola sapmıştır, her şehit haberi ile oynayacak duruma gelmektedir kendileri.

not: çok fazla göze batmaya çalışmak da tehlikelidir.

bu da diğer ağlayanlar için gelsin:
(bkz: #8263028)

allahın kitabın adını ağzına alma, bre cahil! dersin, susarsın.

1 ayda 40 şehit verirken karizmadan bahsedebilmek eyleminde kendini bulan rezalettir.
"1 ayda 40 şehit vermek gündemimiz değil" derler,
ama "yazık" dersin, "şehit" dersin, "durdursana" dersin...
"şehitler üzerinden siyaset yapma" der..
"ama ölüyorlar" dersin, "sus" der..

"be şerefsizin önde gideni! ya bu deveyi güt ya bu diyardan git! ya akan kanı durdur, ya da siktir ol git" dersin, "filistin" der, "gazze" der. "iyi, tamam, ama bunu da gündemine al" dersin;
(bkz: 1 ayda 40 şehit vermek gündemimiz değil) der...

"allah'nızı kitabınızı" dersin, susarsın...

geçtiğimiz yerel seçimler öncesi bir takım (ulusalcı zihniyetle milliyetçi zihniyetin) hükümeti halkın gözünden düşürmek için sıklıkla başvurdukları fakat başbakanın one minut kıriziyle durumu kotardığı* yöntemdir.