bugün

çeşit veya tat ayırt etmeksizin herhangi bir kurabiyenin, ele alınıp dudaklara götürdükten sonra kalan kısmının tekrar tabağına konduğu süre zarfı içinde evrene (evren ; çalışma masası, okunmakta olan kitap veya dergi yüzeyi,laptop klavyesi,koltuğun oturulan kısmı ile dirsek konan kısmı arasındaki boşluk veya hepsi olmak üzere) kurabiyeyi oluşturan bütün taneciklerin toplamından daha fazla kırıntının saçılmasına dayanan teoridir.

bu teori öngörür ki, söz konusu kurabiyenin kırıntıları, kurabiyenin yendiği tabak ortamdan kaldırılana kadar evrende var olmak zorundadır ve hiçbir çekim gücü, hiçbir süpürge, eller yıkanıp gelinmiş olsa dahi hiçbir el hareketi o dağılmış kırıntıları ortadan kaldıramaz.
Daima toplanıp kuş ve karıncalar için evrende uygun alana bırakılmaktadır.
3 buçuk yıl sonra gelen ek : yalnızca kurabiye değil, bisküviler için de geçerli olduğuna dair sağlam kanıtlara sahip olduğum ve geliştirmeyi düşündüğüm teori.

az önce masada bir paket bisküvi açtım ve bisküviyi alıp duvara fırlatsam bile ulaşılması mümkün olmayan noktalarda kırıntı görüyorum şu an. kara delik fotoğrafları çekileceğine bu inanılmaz fenomenin araştırılması gerektiği kanaatindeyim.