kimsenin kimseyi sevmemesi

Yeni Dunyanin getirdigi şeylerden biridir.

Her bayram gelen sendromdur. Üzülmeyin bu da gelir bu da geçer.

Sevmek eskidenmiş diyorlar artık kimsenin kimseye tahammülü yok gerek menfaatçi oluşumuz gerek hoşgörisüzlüğümüz önyargılarımız..

herkesin malını sevmesi , işine tapması , malına ve işine göre eş seçmesi ,malına ve işine veda ederek ölmesi . bir insanın kalbine dokunmanın ne demek olduğunu unutması içten bir gülüş ve konuşmanın zayıflık ,iç dökmenin negatif enerji sayılmadığı zamanların geçmesi .bunun maalesef farkında olan melankolik insanlara anormal , depresif ,ezik damgası yapıştırılması .bunun böyle sürmesi ...

mevzu kimsenin kimseyi sevmemesinden daha çok, aslında sevmediği evet ama, sever gibi gösterdiğinin çok belli olması durumudur.

O benim. Benim dünyâm olsun bura. Dert tasa yok yalnızlık ve huzur var. Sevmeyin beni mutlu olayım!

insan kendini bile sevmiyor arada. Demek ki sevgi neymiş: sevgi yalanmış.

çıkar için bakınmak ve konuşmak bu yüzden var.

Herşey bir insanı sevmekle başlayacak. insanları sevin.