bugün

kedi kokmaz diye bilinir, o yüzden beslenir evde.
kedi besleyen biri olarak gönül rahatlığıyla söyleyebilirim ki kedi kokar. hem de öyle bir kokar ki burnunun direği kırılır.

yıllar önce teyzemle sevimli (!) kedisi evimize bir ziyaret düzenlemişlerdi. bir kedi ki allahım panter desek daha doğru olur. bu hayvan merakına yenilip televizyonun arkasına girdiği bir anda, arkadaki kablo yığınına dolandı. sen o korkuyla başladı mı tepinmeye! bir yandan bağırıyor bir yandan tepiniyor. zor kurtardı kendini ama arkada öyle bir koku bıraktı ki aman allah. bütün kapı cam ne varsa açtık da bir nebze salon içinde yaşanabilir kıvama geldi.

sonradan ufak bir araştırmayla öğrendik ki efendim kediler korkunca savunma olarak pis bir koku yayarlarmış.
kedi kokusu sanıldığı gibi pis değildir. aksine kurabiye gibidir, çok güzeldir. hiçbir insan, uyumaya hazırlanan veya yeni uyanmış bir kedinin göbeğini koklamadan ölmemeli.
hiç de pis kokmazlar. zaten evde yaşayan kediler kokmaz, kumları kokar.
kedi koklamadım hiç ama kedi mamaları çok iğrenç kokuyor.
Evdeki kedim yumusatıcı ne kullansam onun gibi kokuyor, bütün gün o battaniye senin bu polar benim ve kucagımızda gezdigi icin tüylerine siniyor galiba.
Arkadaşlar, hayvancağızların hepsi kokarlar, siz almazsınız ama sası sası, bazı hayvanlar bazı türler çok ağır kokarlar.

Kendimizi kandırmayalım sabah sabah.
sevenler katlansın.
görsel
Mide bulandırır. Ama kedi işte sevimli yaratık napacan gülü seven dikenine katlanır.
güncel Önemli Başlıklar