bugün

çok değil bundan yaklaşık 15-20 yıl kadar öncelerdi. sömestr yada okul sonlarına doğru özellikle karnesi kötü gelecek akabinde ailesinden fırça yiyecek onlarca gencin tek çözüm yolu idi karne notunu çamaşır suyu ile silmek.

karneler dağıtılıp ele geçince bakkaldan alınacak en ucuz çamaşır suyu ve bir adet pamuk ile gaddar öğretmenin dolma kalemle yazdığı ve günlerce uğraştığı 1-2 gibi kırık notlar kolayca silinir yerine ananın babanın dikkatini çekmesin diye 5-6 gibi notlar yazılırdı.
zira ailem benim hiçbir zaman 9 yada 10 alamayacağımı bildiği için evde daha çok dikkat çekerdi.
hatta hiç unutmuyorum 7 tane kırığım vardı. 2 taneye indirmştim kırığı çamaşır suyu ile evde ailem çok sevinmişti 2 kırık görünce. çocuğumuz okula ısınıyor yavaş yavaş diye.

şimdi öylemi netten aileler tarafından takip edilen notlar. yazıcıdan çıkma karneler. sikeyim böyle aşkın ızdırabı.
istenmeyen lekeleri çıkarmanın en iyi yoludur.
bu değişimi engellemek için gaddar okul müdürleri yaptıkları ar-ge çalışması neticesi notların üzerine bant yapıştırma metodunu geliştirmişlerdir.
o kadar uğraşcağına derslerine çalış geç ulan.
(bkz: eskidendi çok eskiden) artık mümkün değil, veliler öğrencilerin notlarını teknolojik yöntemlerle çok basit bir şekilde öğrenebiliyorlar.
Ayşe teyze yıkıyorum yıkıyorum bu lekeleri temizleyemiyorum.
eskiden vardı böyle yöntemler şimdiyse ancak okulun internet sitesini hackleyerek halledilebilecek bir sorun haline dönüşmüştür.* *.
anlam düşüklüğü olan cümledir. lakin şöyle olsa daha iyi olmazmıydı;

karne notunu çamaşır suyu satesinde değişirmek.

çünkü 0 veya 1 yerine çamaşır suyu koyup götürürseniz kötü sonuçlar doğurabilir.
Hiç denemediğim ama hep merak etmiş olduğum eylemdir.
Aklıma son çocuklar duymasın geldi. Hey gidi günler hey...